Η Έρικα λοιπόν ήρθε στο καταφύγιο λίγο καιρό πριν μαζί με άλλα πέντε κουτάβια, τα οποία όλα της έφταναν στον ώμο.
Τα υπόλοιπα μωρά ήταν κοντά, στρουμπουλά, με κάτι ποδαράκια μια σταλιά και χοντρές κοιλιές, και αυτή ήταν ψηλή και λίγη, σαν μοντέλο. Και ακόμα έτσι είναι.
Και τώρα που είπαμε μοντέλο, αν ήταν όντως μοντέλο, ίσως την βλέπατε από μακριά και σκεφτόσασταν "μπα, αυτή είναι πολύ απόμακρη", γιατί δεν θα σας πλησίαζε ούτε θα σας μιλούσε στην αρχή.
Αλλά μόλις την γνωρίζατε θα καταλαβαίνατε ότι δεν πλησιάζει όχι από σνομπισμο, αλλά από μια γλυκιά ντροπαλότητα, και μια διακριτικότητα πολύ τρυφερή. Η Ερικα αρχικά ηταν πολύ διστακτικη.
Με τον καιρό άρχισε να ανοίγεται, να πλησιάζει, να σου χαμογελάει και να είναι χαρούμενη σαν κουτάβι. Είναι ένα πολύ γλυκό πλάσμα, που πιθανότατα θα γίνει ψηλό και εντυπωσιακό σκυλί.
Βγαίνει τις βόλτες σιγά σιγά, και παρόλο είναι επιφυλακτική και φοβάται λιγάκι, δεν κλαψουριζει, δεν αντιδρά, είναι πολύ γενναία και πολύ ωραία και έχει όλη την ζωή μπροστά της για να βρει την αυτοπεποίθηση της, και να ζήσει την ζωή της.
Είναι απίστευτα τρυφερό και διακριτικό σκυλάκι. Σαν κουτάβι δεν είναι πού ενεργητικό, είναι πολύ ευγενική με τα άλλα σκυλιά. Χαίρεται πολύ να τα βλέπει και να είναι μαζί τους, αλλα δεν τα ενοχλεί ποτέ, ουτε παίζει άτσαλα.
Όταν της δίνεις λίγο σημασία, και την χαϊδεύεις, απλά λιώνει. Και μέσα στα μάτια της εκείνη την στιγμή, βλέπεις όλη την καλοσύνη των σκύλων.
