Στον Δήμο Αχαρνών, χωμένο κάπου ανάμεσα σε ένα δύσβατο ρέμα και σε αχανή φυτώρια, χωρίς εμφανή πρόσβαση από πουθενά, είδαμε με τα μάτια μας αυτό μικρό απομονωμένο οικόπεδο με πρόχειρη περίφραξη και κάποια πολύ μικρά κελιά, φτιαγμένα από τσιμεντόλιθους.
Στο σημείο κάναμε δύο επισκέψεις, με διαφορά δύο εβδομάδων μεταξύ τους. Φωτογραφίσαμε και τις δύο φορές, και τραβήξαμε βίντεο που αποτυπώνουν τις συνθήκες και όλα τα ζώα που διέμεναν εκεί.
Ανάμεσα σε λύματα, σκουπίδια, λαμαρίνες και κόπρανα μηνών έζησαν για άγνωστη περίοδο τα σκυλιά που βλέπετε στις φωτογραφίες, και πιθανότατα και πολλά ακόμα. Τα ζώα που είδαμε την πρώτη φορά δεν ήταν τα ίδια με την δεύτερη. Ήταν άλλα.
Τα περισσότερα ήταν και τις δύο φορές σκυλιά ράτσας, ως επί το πλείστον κυνηγετικά, καθώς και ένα κουτάβι Καυκάσου. Το τι σημαίνει ο αυξομειούμενος αυτός αριθμός ζώων δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, αλλα μπορούμε να φανταστούμε.
Προχωρήσαμε σε μήνυση κατά αγνώστου προκειμένου να ληφθούν μέτρα, να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, να διασωθούν τα ζώα, και φυσικά να εντοπιστούν και οδηγηθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι ιδιώτες.
Δύο ώρες αφότου υποβλήθηκε η μήνυση στην αστυνομία, προχωρήσαμε με εντολή εισαγγελέα σε επίσημη αυτοψία του χώρου, παρουσία αστυνομικών και κλιμακίου του Δήμου Αχαρνών, όπου διαπιστώθηκαν οι πραγματικά χείριστες συνθήκες που επικρατούσαν.
Απλά το μόνο που βρήκαμε εκεί ήταν αυτό. Οι συνθήκες. Ζώα δεν υπήρχαν πουθενά και τα κλουβιά ήταν άδεια. Και τα κλουβιά αυτά είχαν αδειάσει στο διάστημα των δύο ωρών που μεσολάβησαν μεταξύ της καταγγελίας και της αυτοψίας.
Ενδεικτικό ήταν ότι στο χώμα υπήρχαν ακόμα λιμνάζοντα νερά, μια μέρα με πολλή ζέστη που το νερό εξατμίζεται σε μερικά λεπτά. Λίγο πιο έξω από την περίφραξη βρήκαμε ένα παρατημένο μπόγια, και ένα νεαρό σκυλί να περιφέρεται ελεύθερο σε άθλια κατάσταση, απίστευτα φοβισμένο, υποσιτισμένο και με ψώρα.
Το σκυλί το αναγνωρίσαμε από προηγούμενες φωτογραφίες, έμενε μέσα στο τελευταίο κλουβί μπαίνοντας αριστερά, Καταφέραμε να το πιάσουμε και ήρθε μαζί μας στο καταφύγιο. Την ονομάσαμε Πασχαλιά.
Η Πασχαλιά είναι το μόνο από όλα αυτά τα σκυλιά που σώθηκε. Τι έγιναν τα υπόλοιπα σκυλιά που απομακρυνθηκαν από εκεί άρον άρον, μέσα σε δυο ώρες, δεν μπορούμε να ξέρουμε, και είναι το μόνο που σκεφτόμαστε. Τι να γίνανε, που να είναι, ποια να είναι η τύχη τους, και αυτών, και τόσων άλλων που υποφέρουν με την ανοχή και την συνενοχή πολλών ανθρώπων, και όχι μόνο του βασανιστή τους.
Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ωστε ο υπεύθυνος αυτής της κατάστασης να έρθει αντιμέτωπος με όποιες κυρώσεις επιβάλλει ο νόμος, και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να βρούμε τι απέγινε κάθε ένα από εκείνα τα σκυλιά που είδαμε με τα μάτια μας να ζουν εκεί μέσα, και που δεν καταφέραμε να τα βοηθήσουμε.
