Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Ο μικρός βρεθηκε στον Ωρωπό και πλέον απολαμβάνει την ασφάλεια του καταφυγίου.
Είναι ενα χαρούμενο και κοινωνικό κουτάβι που παίζει με χαρά και δίνει απλόχερα αγκαλιές και φιλιά σε ανθρωπους και ζώα.
Αναμένεται να γίνει μεσαίου μεγέθους.
RESERVED!
Μωρό ήρθε στο καταφύγιο, μαζί με τα εννέα αδέρφια του. Ήταν ο πιο ντροπαλός και ο πιο όμορφος από όλους, με ένα υπέροχο τρίχωμα και δύο υπέροχα μελιά μάτια. Από μωρό έγινε παιδί, από παιδί έφηβος και από έφηβος ενήλικος σκύλος.Και ακόμα ψάχννει το παντοτινό του σπίτι.
Τσαχπίνης, παιχνιδίαρης και τρυφερός ελπίζει σύντομα να βρει το σπίτι που του αξίζει.
Πριν μερικούς μήνες η Ροζαλία ήρθε στο καταφύγιο, διωγμένη απο το προαύλιο εκκλησίας, οπου είχε βρει καταφύγιο, γιατί λέρωνε με τα αίματά της τα λευκά μάρμαρα.
Φανερά καταβεβλημμένη και υποσιτισμένη, διαγνώσθηκε με φύσημα και αιμορραγικούς όγκους στους μαστούς, οπου χειρουργήθηκε με επιτυχία.
Σήμερα ποζαρει στον φακό σαν πραγματική ντίβα, για να μας θυμίσει την ευγενική καταγωγή της φυλής της και να μας υπενθυμίσει, πως με τα χρόνια δεν ερχεται μόνο η σοφία αλλά και η ομορφιά που κρύβεται μεσα μας.
Είναι πάνω απο 10 ετων, εχει καταρρακτη, καρδιακή νόσο και μια ανιδιοτελή αγάπη για όλους τους ανθρωπους, όσο κι αν την πλήγωσαν.
Όλη του την ζωή ο Ρόκο την έχει ζήσει στο καταφύγιο, από τότε που ήρθε μια σταλιά βρέφος μαζί με την μητέρα του και τα εννιά αδέρφια του. Πέρασαν οι βδομάδες, πέρασαν οι μήνες, πέρασε η παιδική ανεμελιά που κάνει τα σκυλιά να αρπάζουν τις νέες εμπειρίες με περιέργεια και θάρρος.
Πέρασαν και τα χρόνια, και πλέον ο Ρόκο είναι ένας ενήλικος σκύλος που κάθε τι καινούργιο τον τρομάζει. Και για αυτόν που έχει ζήσει έξι χρόνια σε ένα καταφύγιο, σχεδόν τα πάντα είναι καινούργια, και τα πάντα τρομακτικά. Θα θέλαμε να σας πούμε τι χαριτωμένο κουτάβι ήταν, και τι καλό, αλλά πλέον δεν έχει σημασία. Πλέον ο Ρόκο που έχουμε είναι αυτός. Τέτοια ζώα που έχουν μεγαλώσει στερημένα από εμπειρίες, μένουν συνήθως στην άκρη σαν καμμένα χαρτιά, όμως δεν είναι. Η δουλειά που χρειάζονται για να ξεπεράσουν τις φοβίες τους μοιάζει τεράστια, και όμως δεν είναι.
Μια απόφαση είναι. Η απόφαση του να καταλάβεις πώς κάθε μέρα θα πρέπει να τον βοηθάς να κάνει και ένα βήμα μπροστά. Κάθε μέρα, από ένα βήμα. Και θα έρθει κάποια στιγμή που θα κάνει από μόνος του και δύο βήματα και τρία και δέκα. Αρκεί να ξέρει πως σε κάθε βήμα, θα είσαι εκεί δίπλα, αν σε χρειαστεί. Πηγαίνει βόλτα έξω από το καταφύγιο και τρομάζει με τα πάντα,με τους άγνωστους ήχους, με τις άγνωστες φωνές, με τον αέρα, με τα βότσαλα, με όλα. Όμως σηκώνει το κεφάλι του και κοιτάει μπροστά και του έχουμε υποσχεθεί πως πίσω δεν θα τον αφήσουμε να κοιτάξει ποτέ ξανά.
Ο Ρόκο είναι ένας σκύλος που χρειάζεται λίγη υπομονή και πολύ συνέπεια. Κάθε μέρα θα μαθαίνει και κάτι καινούργιο και κάθε μέρα θα μαθαίνει και πιο εύκολα. Δείτε την ιστορία ενός από τα αδέρφια του που υιοθετήθηκε, που ίσως σας βοηθήσει να καταλάβετε τι περιλαμβάνει η υιοθεσία ενός τέτοιου ζώου.
Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την υιοθεσία ενός σκύλου σαν τον Ρόκο, παρακαλούμε διαβάστε ΕΔΩ.
Η Πούκα (από το Μπουμπούκα), ήρθε στο καταφύγιο όταν ήταν μόλις μερικών εβδομάδων μαζί με τα εννιά αδέρφια της και την μαμά της.
Η Πούκα ήταν η πιο μουτρωμένη και αστεία της οικογένειας.
Φταίνε ίσως τα αυτιά της, που είναι ούτε όρθια ούτε τελείως πεσμένα, τα φρύδια της η ή δύο ρυτίδες στο σταχτί κεφάλι της, που της δίνουν αυτήν την μόνιμα συνοφρυωμένη έκφραση σαν κάτι να την απασχολεί.
Ωστόσο δεν την απασχολεί τίποτα απολύτως.
Είναι 2 χρονών κοριτσάκι, που μαθαίνει, ωριμάζει, και περιμένει να στολίσει με την αστεία μουσούδα της ένα ζεστό σπίτι!
reserved
Για πολύ καιρό χανόταν μέσα στους θάμνους του καταφυγίου μόλις μας έβλεπε. Από τότε της έχει μείνει η χαρακτηριστική μυρωδιά του δεντρολίβανου και του βουνίσιου τσαγιού που την χαρακτηρίζει.
Το κορίτσι μας όμως τώρα έγινε ένα τρυφερό και αγαπησιάρικο πλάσμα, και επιτέλους μπορείς να νιώσεις την βελούδινη, εβένινη γούνα της στα χέρια σου, στην αγκαλιά σου, στο πρόσωπό σου, και όσο χαιδεύεις, τόσο δεν χορταίνεις, ούτε εσύ, ούτε αυτή.
Έχει εγκατασταθεί μόνιμα σε έναν από τους καναπέδες του γραφείου. Ψάχνει οικογένεια.