Την κοιτάς και αντιλαμβάνεσαι πως το σκυλί αυτό, δεν είχε ποτέ στην ζωή του ούτε μιση ευκαιρία. Ούτε μισή, ποτέ και από κανέναν.
Κανείς δεν ασχολήθηκε σωστά, ή πιθανότατα καθολου, κανείς δεν την αγάπησε ποτέ, κανείς δεν την βοήθησε, ούτε στο ελάχιστο.
Και όμως, το σκυλί αυτό με τις μηδέν ευκαιρίες, κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να στέκεται στα πόδια της και στις αξίες της, τι οποίες μόνη της ανακάλυψε και μόνη της αποφάσισε να διατηρήσει, λες και τις είχε από προηγούμενη ζωή.
Η Μπέτυ είναι ένα σκυλί ήπιων τόνων. Με τα υπέροχα, κατάμαυρα μάτια της, κοτάει και παρατηρεί ό,τι συμβαίνει γυρω της, αλλά δεν επεμβαίνει και δεν παίρνει πρωτοβουλίες από μόνη της. Προς το παρόν κυρίως παρατηρεί.
Είναι πάρα πολύ συνργάσιμη με τους ανθρώπους. Είτε θέλεις να την πας βόλτα, είτε θέλεις να καθίσει δίπλα σου ήσυχα, είτε θέλεις να δοκιμάσεις μια άσκηση μαζί της, η Μπέτυ θα συνεργαστεί, λες και ξέρει πως αυτό πρέπει να κάνει ένας σκύλος.
Έχει την ευφυΐα του λυκόσκυλου, χωρίς να έχει την αυτοπεποίθηση.
Τώρα που πλέον η ζωή της έχει αλλάξει, που έχει προσοχή, αγάπη, εκπαίδευση και σωστή φροντίδα, παρατηρεί τα πάντα προσπαθώντας να καταλάβει την νέα πραγματικότητα, και να μάθει πώς θα γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της μέσα σε αυτήν.
Πιστεύομε πως θα μπορέσει να γίνει ένα κατοικίδιο συνεργάσιμο, καλό και έμπιστο, και πως όλη αυτή την αγάπη που στερήθηκε, θα την δώσει απλόχερα αν της δοθεί μια ευκαρία.
