Ο Φράνκι, είτε το πιστεύετε είτε όχι, εγκαταλείφθηκε στον δρόμο όταν ήταν βρέφος. Ήρθε σε εμάς μαζί με τον αδερφό του, και τότε έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό.
Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να τα ξεχωρίζουμε, όχι μόνο επειδή του ενός τα μαλλιά μάκρυναν ενώ του άλλου όχι, αλλά και επειδή πλέον αρχίσαμε να βλέπουμε στον κάθε ένα τον χαρακτήρα του.
Ο Φράνκι είναι ένα χαρούμενο κουτάβι, που όταν σε βλέπει θέλει να πηδηξει επάνω του και να σου κάνει τις γνωστές κουταβίσιες χαρές, και το κάνει. Και χαίρεται και ξαναχαίρεται, και είναι εντελώς αγαθός και εντελώς κούταβος.
Σιγά σιγά μαθαίνει το κάτσε, και μαθαίνει και άλλα πράγματα που θα τον βοηθήσουν να γίνει ένα τέλειο κατοικίδιο.
Λατρεύει να παίζει με τα παιχνίδια του, να κυνηγάει το μπαλάκι του και να το μασουλάει σε μια γωνιά, και όταν ο αδερφός του, που είναι πιο διεκδικητικος τον τραμπουκίζει καμμία φορά για να του πάρει το μπαλάκι, ο Φράνκι δεν καταλαβαίνει τι έγινε και απλά φεύγει ψάχνοντας άλλο παιχνίδι.
Είναι γλυκύτατο και καλόψυχη κουτάβι, αγαθό όσο δεν πάει και όμορφο όσο δεν γίνεται.
