"Μην τρομάξετε που το μάτι μου γυαλίζει.. Είναι απο χαρά!
Είναι γιατί πρώτη φορά στα 3 χρόνια της ζωής μου περπατάω , τρέχω, παίζω, μυρίζω λουλούδια και αγκαλιάζω όποιον έρχεται κοντά μου.
Το μόνο που με φοβίζει είναι η επιστροφή σ'αυτό που νόμιζα πως είναι ζωή"

Η Μανόλια εχει ζήσει απο κουτάβι σε μια αλυσίδα. Ήταν 24 ωρες δεμένη στην αυλή μίας ηλικιωμένης και πνευματικά ανήμπορης γυναίκας να τη συντηρήσει.
Εχει δει μόνο αυτό, εχει μυρίσει μόνο ενα κομμάτι τσιμέντο, κι εχει γευτεί μόνο ψωμί.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γυρίσει.
'Εχει να μάθει και να ζήσει τόσα πράγματα.
Αν υπάρχει κάποιος που θα θελει να "γραψει" στον άγραφο πίνακα της ζωής της, μπορεί να επικοινωνήσει με το καταφύγιο.