Μα δεν υπάρχει αυτό το κορίτσι. Λες και προσωποποιεί όλα όσα προσπαθούμε να εξηγήσουμε για τα τεράστια σκυλιά, τα παρεξηγημένα, τα τεμπέλικα, τους ξαπλωτούς βούδες που πιάνουν μια γωνιά και απλά υπάρχουν για να ομορφαίνουν το περιβάλλον και να σε κάνουν να γελάς. Λες και ο σκοπός της ζωής της είναι να αποδείξει πως όσο πιο μεγάλο και πιο φουντωτό, τόσο πιο ήσυχο και τρυφερό είναι ένα σκυλί. Η Νάλα υπάρχει για να σε κάνει να χαμογελάς, για να είναι ξαπλωτή στα πόδια σου και όσο εσύ χαϊδεύεις, τόσο αυτή να ροχαλίζει. Λατρεύει να της τρίβουν τον λαιμό, τα αυτιά που δεν έχει, και την κοιλιά. Κάθεται και την χτενίζουμε και την πασπατεύουμε με τις ώρες. Το μόνο που κάνει για να δηλώσει την παρουσία της είναι poke με το πόδι της, άμα σταματήσεις να την χαϊδεύεις. Είναι ένα τρυφερότατο και τεμπέλικο πλάσμα, εγκλωβισμένο σε ένα σώμα αρκούδας. Όσο και να απολαμβάνουμε την παρουσία της, δεν θέλουμε να την βλέπουμε στο καταφύγιο. Της αξίζει κάτι καλύτερο. Ψάχνει λοιπόν σπίτι - απλά θα προτιμούσε η νέα της οικογένεια να μην είναι και πολύ "αθλητική". 

 

Η Νάλα βρέθηκε χτυπημένη από την ψωρα, την ασιτία και με διαταραχή του θυροειδή.
Παραλληλα παρατηρηθηκε σε υπερηχολογική εξεταση ατροφία του ενός νεφρού.