Ο Πασχάλης γεννήθηκε στον δρόμο, μέσα στα χιόνια, από μια αδέσποτη σκυλίτσα, αρκετά φοβική, που έκανε τα πάντα για να κρατήσει τα μωρά της ζεστά.
Αυτός ήταν το μόνο από τα κουτάβια που επέζησε, ήρθε σε μας μαζί με την μαμά του την Μάγια, και μεγάλωσε εδώ. Ήταν ίδιοι σαν δύο σταγόνες νερό, και στην εμφάνιση και στον χαρακτήρα.
Παρά τις φοβίες της, η Μάγια υιοθετήθηκε, ο Πασχάλης όχι.
Το σπίτι του από την αρχή της ζωής του είναι το καταφύγιο, και του έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία, όπως έχουμε σε όλα τα ζώα που έχουμε μεγαλώσει από μωρά. Είναι ένα σκυλί που φοβάται το οτιδήποτε άγνωστο, πράγμα που σημαίνει ότι ουσιαστικά φοβάται σχεδόν τα πάντα.
Μέσα σε όλο αυτό τον φόβο που τον καθορίζει, καταφέρνει να πηγαίνει βόλτες με λουρί, και μάλιστα να κάνει και τουαλέτα στην βόλτα του. Και αυτό το μικρό αλλά ουσιαστικά τεράστιο πράγμα, μας κάνει να πιστεύουμε πως κάπου μέσα σε αυτό το φοβικο σκυλί, υπάρχει μια κρυμμένη αυτοπεποίθηση που δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να βγει στην επιφάνεια.
Ο Πασχάλης χρειάζεται ένα σπίτι όπου θα υπάρχει υπομονή και κατανόηση. Αυτό που έχει ανάγκη δεν είναι ούτε χάδια, ούτε τόνους φαγητό, ούτε πίεση.
Θα τον βοηθήσει η σωστή καθοδήγηση, πάντα με υπομονή, και με κατανόηση ότι τα πολύ μικρά βήματα που θα κάνει κάθε μέρα, για αυτόν τον σκύλο θεωρούνται άλματα.
Δεν θα γίνει ποτέ το χαρούμενο σκυλί που βγαίνει έξω και χαιρετάει όλο τον κόσμο, που απολαμβάνει την καφετέρια, την παραλία και την πολυκοσμία, αλλά μπορεί να γίνει ένα λειτουργικό κατοικίδιο που θα σας εμπιστευτεί.
Και η εμπιστοσύνη τέτοιων σκύλων ειναι κάτι σπάνιο και πολύτιμο που την απολαμβάνουν μόνο ελάχιστοι τυχεροί.
