Ο Ραμόν γεννήθηκε στον δρόμο. Ήταν το μοναδικό κουτάβι της μάνας του, και δεν θα μπορούσε να υπάρχει και άλλο, γιατί δεν θα χώραγε μέσα στην κοιλιά.
Η μαμά του είναι μια σκυλίτσα δέκα κιλά, και αυτός όταν ήταν ενάμησι μηνός την είχε σχεδόν φτάσει στο μέγεθος. Τώρα πλέον την έχει ξεπεράσει.
Μεγάλωσε από 45 ημερών στο καταφύγιό μας, μαζί με την μαμά του, και αφού ολοκήρωσε τα εμβόλιά του, άρχισε να βγαίνει έξω στον κόσμο και να ανακαλύπτει την χαρά του να είσαι σκύλος.
Όταν για πρώτη φορά έπαιξε με άλλο κουτάβι ενθουσιάστηκε πάρα πολύ, τόσο που ξέχασε τον φόβο του από όλα τα ερεθίσματα που τον κατέκλησαν αφού ηταν η πρώτη του βόλτα με λουρί, και ευχαριστήθηκε το παιχνίδι.
Ήταν ένα κουτάβι πάρα πολύ αθώο, που λάτρεψε την παρέα των άλλων σκύλων με το που ξεκόλλησε από την μαμά του και άρχισε να έχει τις δικές του εμπειρίες.
Στην αρχή ήταν κολλημένος πάνω σε όποιο σκυλί υπήρχε γύρω του, και σιγά σιγά, αρχίζει να απόκτά αυτοπεποίθηση, να ανακλύπτει την προσωπικότητά του, χωρίς να εξαρτάται ούτε από την μητέρα του, ούτε από τα άλλα σκυλιά.
Είναι από τα κουτάβια μας που έχει δουλευτεί πολύ, και από εμάς στο καταφύγιο, και από τους εθελοντές μας σε ένα εκπαιδευτικό κέντρο όπου πηγαίνουν κάθε εβδομάδα με κάποια σκυλιά μας.
Ο Ραμόν είναι πλέον ο καλύτερος μαθητής. Είναι συγκεντρωμένος στον άνθρωπο που τον κρατάει, έχει μάθει κάποιες εντολές, αλλά το σημαντικότερο έχει μάθει τρόπους επικοινωνίας με τους ανθρώπους. Περπατάει πολύ καλά στο λουρί, κάνει και την ανάγκη του στην βόλτα του, είναι πολύ κοινωνικός, και έχει βρει την ισορροπίας ανάμεσα στο πότε κάνουμε πράγματα και πότε απλά ξεκουραζόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα.
