Αυτός είναι ο Γούκι και το στόμα του είναι θεόστραβο.

Η κάτω μασέλα εξέχει και προς τα μπροστά και προς τα πλάγια και τα δόντια πετάγονται περήφανα. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις όταν τον πρωτοκοιτάς, το δεύτερο είναι το τρίχωμα. Έχει το τρίχωμα που κάνει τζίβες με το καλημέρα σας. Μπορείτε να γελάσετε, δεν θα παρεξηγηθεί. Ούτε εμείς θα παρεξηγηθούμε!

Έτσι κι αλλιώς, ούτε ο κόσμος είναι ίσιος. Ίσα ίσα, ο κόσμος είναι πολύ στραβός και άνισος. Και μάλιστα, ίσως επειδή τον βλέπει μέσα από το πρίσμα του στραβού προσώπου του, στα μάτια του η ανισότητα του κόσμου μάλλον ισορροπεί, γι' αυτό και δεν βλέπει τίποτα περίεργο ο ίδιος. Το αντίθετο μάλλον, τα βλέπει όλα ωραία, όλα θετικά, όλα όμορφα!

Όσο περίεργη είναι η όψη του, τόσο κανονικός είναι ο χαρακτήρας του.

Ο Γούκι είναι κοινωνικός και φιλικός, πάει βόλτα, του αρέσουν τα χάδια και η ανθρώπινη επαφή, τρώει, πίνει και χαίρεται.

Τίποτα δεν του περισσεύει και τίποτα δεν του λείπει, πέρα από ένα σπίτι!