Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Λίγο πριν έρθει η έμπνευσή για ζωγραφική στον Dali, γίνονται θαύματα. Το βλέπετε έτσι;
Αυτό είναι ένα στιγμιότυπο από την καθημερινότητά σου σε περίπτωση που αποφασίσεις να υιοθετήσεις τον Dali. Γεννήθηκε για να γίνεις ζωγράφος και αν κάποιος ασχοληθεί σοβαρά μαζί του μμμ.. ελπίζουμε σε λίγα χρόνια να θαυμάζουμε τα έργα του στον Λούβρο. Κάνε swipe και δες ένα από τα έργα του.
Ήταν καλοκαίρι του 2017, όταν ο Richard έφτασε στο καταφύγιο προσπαθώντας να σταθεί στα πόδια του απο την αδυναμία και τον κνησμό, γλύφοντας και ξύνοντας ασταμάτητα τις βαθιές πληγές του.
Μέσα σε λίγες μέρες κατέρρευσε, σταμάτησε να ανταποκρίνεται στη θεραπεία και νοσηλεύτηκε στον ορό αφήνοντας μας ελάχιστες ελπίδες για ανάκαμψη. Τα οργανά του σταμάτησαν να λειτουργούν κι εκείνος πια φαινόταν πολύ αδύναμος για να παλέψει.Άλλωστε τί ήταν? Ενα μωρό ήταν, που χρειάστηκε να μεγαλώσει τόσο απότομα, παλεύοντας με την πείνα αλλά και τις τόσες ασθένειες.
Έλαβε εξαιρετική ιατρική περίθαλψη και πολύ κανάκεμα, ώστε σήμερα να μπορούμε να καμαρώνουμε έναν αγόραρο ψηλό, όμορφο και τόσο τρυφερό, που η υπαρξή του και μόνο, μας γεμίζει κουράγιο και ελπίδα να παλεύουμε για το αδύνατο. Είναι ένα εξαιρετικό σκυλί, ήρεμο, τρυφερό και κοινωνικό, και ψάχνει και αυτός μια οικογένεια.
Φανταστείτε έναν ντροπαλό αρκούδο, τόσο φουντωτό και ογκώδη που είναι αδύνατο να κρυφτεί και όμως το προσπαθεί, που είναι ηλικιωμένος αλλά δεν το ξέρει και καθώς κρύβεται, το κάνει με νάζι και σκέρτσο, λες και όλη του η γοητεία είναι στο να το παίζει "δύσκολος", χωρίς να είναι ουσιαστικά.
Σε βλέπει να πλησιάζεις και σε κοιτάει με αμηχανία και είναι τόσο φουντωτός που θέλεις να μπεις να τον χαϊδέψεις. Και μόλις μπεις μέσα σου γυρνάει και καλά την πλάτη και κάθεται έτσι στην γωνία, όχι για να σε αποφύγει, αλλά για να πας να χαϊδέψεις εκεί που νιώθει άνετα. Και όσο χαϊδεύεις, κυρίως στον λαιμό του, από κάτω, σηκώνει σιγά σιγά το κεφάλι με μια περηφάνια και μετά από λίγη ώρα σου δίνει και το χέρι και κάθεται ακίνητος.
Ο Ραφάτ είναι ηλικιωμένος, αλλά έχει κάτι που τον κάνει να είναι ακόμα κουτάβι. Δεν έχει την ενέργεια του κουταβιού που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο, αλλά έχει αυτό το νάζι και ταυτόχρονα την απορία για τον κόσμο, λες και απ'την μια δεν ξέρει τι ακριβώς υπάρχει εκεί έξω, από την άλλη είναι σαν να ξέρει και να σου λέει με τον τρόπο του "εσύ πρώτα, πήγαινε έξω εσύ πρώτα, και θα έρθω και' γω".
Πολύ θέλουμε να τον δούμε σε ένα σπίτι. Του ταιριάζει και του αξίζει ένα σπίτι!
Η Μαρα μας ειδοποιησε για τον Μάρκο, εναν αδεσποτο σκύλο σε ασχημη κατάσταση στον παραδρομο της Εθνικής οδου.
Βρέθηκε με εντονο κνησμό που του προκαλούσε πληγές σε όλο το σωμα.
Ο Μάρκος , είναι ενα καλοσυνάτο , υπέροχο σκυλί που όμως αντιμετωπίζει σύνθετα προβλήματα υγείας αλλά παρουσίαζει βελτίωση.
Το ενα του αυτί εχει πλέον κλείσει εντελώς απο την χρόνεια μόλυνση.
Καθήστε με ένα φλιτζάνι καφέ ή ένα πακέτο ποπ κορν, να σας πούμε μια ιστορία για το πώς δύο στραβά πόδια και ένα μεγάλο κεφάλι σε ένα κοντό και μακρύ σώμα μας έκλεψαν την καρδιά. Ήρθε λοιπόν αυτός μια μέρα, μέσω του προγράμματος στειρώσεων. Ήρθε έτσι, με τα κοντά, στραβά του πόδια, και με το ύφος "το παίζω και λίγο δύσκολος". Κάτι η αναιμία, κάτι μερικές σταγόνες αίμα στο τρίχωμά του, ανοίγουμε το στόμα και βρίσκουμε κάτω από την γλώσσα βδέλλες να του πίνουν το αίμα. Τελειώνει η νοσηλεία, βγαίνει από το αναρρωτήριο, και κάνει αυτό. Κάθεται όπου τον βάλεις, έτσι, και κοιτάει. Είναι στωικός, είναι αστείος, αλλά είναι και σοβαρός. Ταυτόχρονα. Είναι καρδιοκατακτητής, και το ξέρει πως είναι, αλλά το παίζει ότι δεν είναι και ότι αν εμείς πέφτουμε στα πατώματα για πάρτη του, αυτός δεν ξέρει τίποτα. Αυτός απλά κάθεται. Είναι ο Ρομπέρτο, είναι τέλειος, και ψάχνει μια οικογένεια για να την ξελογιάσει, όπως ξελόγιασε και εμάς!
Χαιρετώ όλους! Είμαι η Μέλπω. Εδώ όλοι λένε ότι είμαι πανέξυπνη. Εγώ θα πω απλά ότι να … δεν μου πολύ αρέσει να με κλείνουν στο κλουβί. Έχεις δει το βιντεάκι που άνοιξα το κλουβί μου στο Instagram της Save a Greek Stray? Ήταν πολύ αστείο την πρώτή φορά που αποφάσισα να το κάνω.
Μόλις με έκλεισε ο Μάνος και προχώρησε στο επόμενο κλουβί, εγώ βρήκα την ευκαιρία, το άνοιξα και πήγα στην αγαπημένη μου γωνίτσα, εδώ στο καταφύγιο. Έπρεπε να βλέπατε την αντίδραση του Μάνου. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως βγήκα, προσπάθησα να του εξηγήσω αλλά δεν καταλάβαινε. Η Βιβή τον κορόιδευέ ότι έχει αλτσχάιμερ!
Τελικά, βρήκαν τι κάνω και από τότε το παρατσούκλι μου είναι Η ξύπνια! Είμαι ήρεμη, αυθεντική, 5 χρονών και μου αρέσει να χαλαρώνω. Γενικά θέλω ηρεμία στη ζωή μου, μια ωραία γωνιά να παρακολουθώ όλους σας τι κάνετε και ίσως και να σας αντιγράφω. Μήπως θα με ήθελες σε μια γωνιά στο σπίτι σου;