Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Μέσα στο κρύο του χειμώνα, σε ένα από τα πιο κρύμα μέρη της Ελλάδας, την ορεινή Αρκαδία, εγκαταλέιφθηκε η Τίλντα μαζί με τα νεογέννητα μωρά της.
Από τι να τα πρωτοπροστατεύσει και από τι να πρωτοπροστατευτεί και η ίδια; Από το απίστευτο κρύο; Από την πείνα; Από την αγωνία για το πού είναι, πού να βρει φαγητό, πώς να τα κρατήσει τα μωρά ασφαλή και χορτασμένα σε ένα άδειο χωριό με τρεις κατοίκους και χιόνια;
Είναι πραγματικά ανυπόφορο αυτό που τραβάνε τα ζώα στη χώρα μας, και ακόμα πιο ανυπόφορο αυτό που τραβάνε τα θηλυκά.
Η Τϊλντα είναι μια γλυκιά, κοινωνική και έξυπνη σκυλίτσα. Μόλις απογαλακτιστούν να μωρά της και μπορέσουν να την αποχωριστούν, θα αρχίζει και αυτή να προετοιμάζεται για μαι ζωή όπως της αξίζει.
Ο Κούμα ήταν γενναίος και σοβαρός από την πρώτη μέρα που ήρθε σε εμάς. Με γεναιότητα άρχισε να παίζει με τα παιχνίδια του, με γενναιότητα βούτηξε το κεφάλι του στην άμμο των γατιών, και με γενναιότητα έμαθε να κάνει την τουαλέτα του στο δωμάτιο με την άμμο των γατιών.
Από τον δρόμο όπου βρέθηκε στην Τρίπολη, πήγε κατευθείαν σε σπίτι φιλοξενίας για τις πρώτες ημέρες. Μία μέρα δεν έφαγε καλά, και φάνηκε να είναι επειδή τον είχε λίγο καταβάλλει το πρώτο εμβόλιο, την επομένη έφαγε και έπαιξε κανονικά, και την μεθεπόμενη πάλι δεν έφαγε. Οπότε πήγε κατευθείαν στο κτηνιατρείο.
Εκεί διαπιστώσαμε οτι με γενναιότητα προσπαθούσε μόνος του να καταπολεμήσει και τον τύφο. Με το που μπήκε σε ορό, ανάρρωσε σχεδόν αμέσως. Έμεινε σε απομόνωση για δέκα ημέρες, και αφού ξεπέρασε τον κίνδυνο, ήρθε στο καταφύγιο.
Είναι ένα κουτάβι πολύ μικρό σε ηλικία, αλλά πολύ μεγάλο σε μυαλό. Όπως όλα τα τσοπανόσκυλα κουτάβια, είναι και αυτός πιο σοβαρός από τα άλλα σκυλιά της ηλικίας του, πιο ώριμος, πιο γενναίος.
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ απαλός - το τριχωμά του είναι όσο απαλό φαντάζεστε από τις φωτογραφίες. Δεν του αρέσει η αγκαλιά, του αρέσει να του συμπεριφέρονται σαν να είναι σκύλος.
Είναι κοινωνικός, με αυτοπεποίθηση, ξέρει πως να συμπεριφερθεί και στον δρόμο, και με άλλα σκυλιά, και με αμθρώπους.
Προσπαθούμε και προσπαθούμε να την φωτογραφήσουμε την καημένη, μήπως και καταφέρουμε έστω σε μία φωτογραφία να αναδείξουμε έστω και στο ελάχιστο την ομορφιά της ψυχής της, και δεν το καταφέρνουμε ποτέ.
Η πιο ωράια της φωτογραφία δεν δείχνει ούτε στο ελάχιστο την καλοσύνη της καρδιάς της και γλυκύτητα του χαρακτήρα της.
Η Δάφνη είναι από αυτά τα σκυλιά που έχουν κοινή εμφάνιση, που δεν έχουν καθόλου φωτογένεια, και που δυστυχώς δεν τραβάνε το μάτι. Ξέρουμε τι θα πείτε,"μα είναι πανέμορφη". Μπορεί να είναι, αλλά δυστυχώς στον περισσότερο κόσμο σκυλιά σνα αυτήν δεν μοιάζουν πανέμορφα.
Είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, πολύ καλόβολο, πολύ τρυφερό και πολύ συνεργάσιμο. Ακολουθεί στην βόλτα μια χαρά, κάθεται μαζί σου απολαμβάνοντας την παρέα σου, δεν είναι αντιδραστική όταν βλέπει άλλα σκυλιά, και γενικά είναι ένα σκυλί ώριμο, αλλά και χαρούμενο.
Σε κάποιες φωτογραφίες, φαίνεται στο βλέμμα της, πόσο καλή είναι, και πόσο εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Είναι ένα ζώο που δεν μας έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα ποτέ, από την πρώτη ημέρα που ήρθε στο καταφύγιο.
Της αξίζει ένα σπίτι πραγματικά. Πιστεύουμε πως είναι από αυτά τα σκυλιά που θα μπουν σε ένα σπίτι και η ζωή μαζί της θα κυλίσει ομαλά και γλυκά.
*** Η Φράνι έχει κλειστεί και πλέον δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα. Μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα που ψάχνουν σπίτι ΕΔΩ.
___________
Η γλυκούλα μας, παρόλο που φοβάται λίγο και δεν έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά από μικρή, είναι ένα σκυλάκι που προσπαθεί και να εμπιστευετεί και να σε ακολουθήσει, και να καταλάβει τι θέλεις και τι πρέπει να κάνει.
Πετάγεται μέσα στο πορτ μπαγκαζ μόνη της όπως τα περισσότερα κυνηγόσκυλα, και βγαίνοντας από αυτό είναι στα πιο χάι της. Όλη η αυτοπεποίηθησή της είναι σε αυτό που ήξερε να κάνει πάντα, να μπαίνει σε ένα κουτί στο αμάξι και να βγαίνει για κυνήγι.
Βγαίνοντας λοιπόν κάποου σε ένα δρόμο, αφού δεν την περιμένει ένα βουνό αλλά μια πόλη, δεν τρελαίνεται. Ωστόσο, παρόλο που φοβάται, περπατάει στο λουρί, και γενικά προσπαθεί να συνεργαστεί, όσο της επιτρέπουν οι φόβοι της.
Είναι ένα επανιελάκι από τα πιο μικροσκοπικά που είχαμε ποτέ. Νομίζει πως θα χωρέσει στην τσέπη σου σχεδόν.
Η Μίλβα γεννήθηκε στον δρόμο, σε ένα από τα πιο κρύα χωριά της ορεινής Αρκαδία, μέσα στην καρδιά του χειμώνα.
Η μαμά τους, η Τίλντα, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατήσει τα μωρά της ζεστά και χορτασμένα, σε ένα απίστευτα αφιλόξενο μέρος.
Το ένα από τα μωρά εξαφανίστηκε, και η μαμά με την Μίλβα και την αδερφή της την Μόνικα ήρθαν στην Αθήνα μαζί μας. Τα μωρά μεγάλωσαν με την μαμά τους, απογαλακτίστηκαν, και πλέον είναι έτοιμα για το παντοτινό τους σπίτι.
Η Μίλβα είναι ένα σκυλάκι που έχει πάρει αρκετά από την διστακτικότητα της μαμάς της, αλλά έχει πάρει και την τρυφερότητα και την καλοσύνη της.
Μπορεί να φαίνεται λίγο διστακτική στην αρχή, αλλά αυτή θα πάρει πρώτη πρωτοβουλία, αυτή θα πλησιάσει, αυτή θα κάνει τα νάζια και τις χαριτωμενιές τις κουταβίσιες.
Σαν απόκοσμο είναι το σκυλί αυτό. Σαν από άλλη εποχή, σαν από άλλο κόσμο, έναν κόσμο πιο ευγενή, πιο αέρινο, πιο ονειρικό.
Η Σαντιγί είναι σαν να έχει γεννηθεί σε μια οικογένεια ευγενών, όπου γενιές και γενιές καλών τρόπων πέρασαν και στα νεότερα μέλη, χωρίς να τους έχει μάθει κάποιος κάτι πρακτικά. Η ευγένεια, αυτή η παλιάς κοπής ευγένεια των παραμυθιών είναι σαν να της βγαίνει από μέσα της γεννετικά, σαν από φυσικού της.
Παρόλο που είναι μεγαλόσωμο σκυλί, είναι λεπτεπίλεπτη στους τρόπους, και μια απίστευτα διακριτική παρουσία.
Θα χαρεί, θα έρθει για χάδια, αλλά δεν θα απαιτήσει τίποτα ποτέ. Θα σε πλησιάσει αργά και διακριτικά, σαν αεράκι, μόνο αν την φωνάξεις, και θα σε αφήσει να της χαϊδέψεις το υπέροχο, απόκοσμο πρόσωπό της. Θα είναι σαν να χαϊδεύεις ένα σύννεφο.
Όσο τα υπόλοιπα σκυλιά τρέχουν και παίζουν, αυτή κάθεται σαν κυρία κάπου σε μια γωνιά, κοιτώντας γύρω με ηρεμία και με ένα τρόπο που την κάνει να μοιάζει σοφή.
Μοιάζει να είναι πολύ καλή για ένα καταφύγιο, χωρίς όμως να είναι σνομπ.
Ήρθε σε εμάς από το δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, πολύ αδυνατισμένη και παραμελειμένη, και της αξιζει το καλύτερο σπίτι.
Είναι υγιέστατη.