Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Αν σας αρέσουν τα μαλλιαρά αρκουδόσκυλα, και τα χαζεύετε στον δρόμο ενώ φαντάζεστε τι τέλειο θα ήταν αν έβγαιναν σε μίνι, ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ!
Ο Στίβι έχει την όψη αρκουδας -σκύλου, αλλά έχει μέγεθος αυτό που φτάνει και δεν φτάνει το τραπεζάκι του σαλονιού. Έχευ δύο γουρλωτά μάτια που δεν τα ξεγουρλώνει ούτε όταν τρέχει, και έχει και σκέρτσο, και έχει και νάζι.
Είναι πάρα που αστείος, και όταν είναι χαρούμενος, που είναι σχεδόν πάντα, είναι ακόμα πιο αστείος.
Τον γνωρίσαμε στο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, όπου μας έκανε πολλά ναζια και τσαλίμια, και το έπαιζε πάντα δύσκολος πριν έρθει για χάδια - και τα σκυλιά που το παίζουν δύσκολα "και καλά" και κάνουν αυτά τα χορευτικά τα "δεν θα με πιάσεις/ κοίτα πως έρχομαι τόσο κομτά ώστε ίσα ίσα να μην με φτάνεις" μας τρελαίνουν.
Νομίζαμε για καιρό ότι ήταν κορίτσι, γιατί έχει χαρακτήρα κοριτισού (τα νάζια αυτά είναι πολύ πιο χαρακτηριστικά σε θηλυκά σκυλιά). Και τον φωνάζαμε χαϊδευτικά "πεταλουδίτσα", γιατί έτσι χόρευε γύρω μας, σαν πεταλούδα που δεν μπορείς να πιασεις αλλά που όμως ΘΕΛΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ"
Όταν καταλάβαμε ότι είναι αγόρι δεν μπορουσαμε να ξεπεράσουμε την πεταλουδίτσα ως όνομα και ως αίσθηση, και τον βγάλαμε Στίβι, από τον Στιβ ΜακΚουίν στην ταινία "Ο Πεταλούδας". ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΟΤΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ.
Γιατί λέει, στην ταινία, ο Πεταλούδας ο πρωταγωνιστής, φυλακίζεται άδικα ισόβια για φόνο που δεν έπραξε σε μια φυλακή με πολύ σκληρές συνθήκες, και αποφασισμένος να κερδίσει την ελευθερία του, συμμαχεί με ένα άλλο κρατούμενο και σχεδιάζουν την απόδρασή τους.
Έτσι λοιπον και ο δικός μας Στίβι, ο Πεταλουδίτσας μας, που φυλακίστηκε αδίκως στο κυνοκομείο Τρίπολης, συμμάχησε με εμάς και σχεδίασε την απόδρασή του, η οποία άργησε μεν, αλλά ήρθε!
Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής, λατρεύει να τρέχει και να πιάνει το μπαλάκι του, και ψάχνει ένα σπίτι στο οποίο θα υπάρχει χιούμορ και όρεξη για παιχνίδι.
Η Πέπερ ήρθε με τον αδερφό της, που είναι σχεόνο ολόιδιος, με λίγες παραπάνω άσπρες λεπτομέρειες, και για τον πρώτο καιρό δεν χορταίναμε να τα κοιτάμε αυτά τα δύο. Απλά τους δίναμε ενα δυο παιχνίδια και τα αφήναμε να παίξουν μεταξύ τους και εμείς απλά χαζαύαμε, λες και βλέπαμε το πιο αστείο και χαριτωμένο θέαμα.
Είναι μια κυνηγοσκυλίτσα μαύρη, λιγνή, με ψηλά πόδια και νευρώδες, λεπτο σώμα. Έχει ένα τρίχωμα εβένινο και στιλπνό, που γυαλίζει στον ήλιο και είναι σαν να χαϊδεύεις βελούδο.
Περπατάει στην βόλτα πότε με την μύτη κάτω, ψάχνοντας τις μυρωδιές που θωρεί πως πρέπει να ανακαλυψει, και πότε με το κεφάλι ψηλά με τα υπέροχα αυτιά της να κουνιούνται πάνω κάτω.
Είναι απίστευτα καλό κουτάβι, είναι πολύ χαορύμενη και ενθουσιώδης, χαίρεται με εσένα, χαίρεται με την βόλτα, χαίρεται με την ζωή, παίζει και τρέχει και πέφτει κάτω ανάσκελα και λιώνει στα χάδια, και όταν έχεις και μια λιχοδιά (και αυτή έχει όρεξη) κάνει και το κάτσε, και σε κοιτάει κατάματα και μέχρι και τα αυτά της μοιάζουν συγκεντρωμένα.
Είναι απίστευτα ευχάριστο κουτάβι και όταν είσαι μαζί της απλλά θέλεις να χαμογελάς, και να την αφήνεις να είναι ο ευατός της, ενώ ταυτόχρονα την καθοδηγείς να γίνει σιγά σιγά ο τέλειος σκύλος.
Είναι πανέμορφος. Μαύρο κυνηγοσκυλάκι, που ήρθε όταν ήταν μια σταλιά, αδύνατο σαν φτερό, με ένα τρίχωμα απίστευτα στιλπνό και λείο, που ήταν λες και χάιδευες βελούδο.
Ο Νέλσον είναι ένα κατάμαυρο, βελούδινο σκυλί, κοινωνικός και τρυφερός και αστείος. Βγαίνει βόλτα και τα μακριά του πόδια λικνίζονται κομψά και είναι σαν να αλαφροπατάει. Πολλές φορές πάει με την μύτη στο έδαφος, ψάχνοντας μυρωδιές όπως του προστάζει να κάνει το dna του, και χαζοπαίζει με την αδερφή του, και σκάβει τρύπες στο έδαφος, και κουτρουβαλιάζεται, και έρχεται για χάδια και τα κάνει όλα αυτά τα κουταβίσια πράγματα που λατρεύουμε σε σκυλιά αυτής της ηλικίας.
Όταν είναι συγκεντρωμένος και κρατάς και μια λιχουδιά, κάνει και το κάτσε, και σε κοιτάει μέσα στα μάτια με την προσήλωση αυτή του κουταβιού που θέλει να είναι καλό παιδί.
Είναι ένα κουτάβι πολύ ευχάριστο να το βλέπεις, και πολύ ευχάριστο να περνάς χρόνο μαζί του.
Είναι κοντή, είναι γεροδεμένη, έχει τέλειες γραμμές λες και είναι σχεδιασμένη από κάποιον ώστε τίποτα παράταιρο να μην υπάρχει πάνω της, τα αυτιά της σωστά αυτιά κουνελιού που πάνε και πάνω και κάτω και πλαγίως ανάλογα την διάθεσή της, και είναι και υπέροχος χαρακτήρας.
Έχει προσωπικότητα, έχει αυτοπεποίθηση, έχει στυλ, είναι πανέξυπνη, και μαθαίνει απίστευτα γρήγορα. Η Φοίβη είναι το απόλυτο κουτάβι. Αν την γνωρίσετε θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Είναι κοινωνικότατη και γλυκύτατη, επικοινωνιακή συνεργάσιμη και όσο παιχνιδιάρα πρέπει για την ηλικία της
Πολλή ωρα μας πήρε να γράψουμε την αγγελοια της Ρόξυ, και πάλι θα είναι λετρια, γιατί ό,τι και να πούμε δεν θα είναι αρκετό, ου΄τε αντιπροσωπευτικό. Είναι ένα υπέροχο σκυλάκι, και καλό, και έξυπνο, και ευγενικό και με τρόπους.
Γεννήθηκε στην επαρχία και πετάχτηκε ως ανεπιθύμητη - αν είναι δυνατόν, όπως τόσα και τόσα κουτάβια. Ήρθε σε εμάς με την αδερφή της όπταν ήταν ενάμιση μηνός στρογγυλό, χνουδωτό μωρό, και ήταν η πιο όμορφη χνουδόμπαλα του κόσμου.
Αρχικά έμοιαζε να είναι πιο φοβισμένη από την αδερφή της, και μας πήρε καιρό να καταλάβουμε πως αυτό που βλέπαμε δεν ήταν μόνο ο κλασσικός φόβος του μικρού κουταβιου που απλά δεν ξέρει πράγματα, αλλά και μια σοφία. Ένα ζύγισμα των πραγμάτων και των καταστάσεων του σκύλου που σκέφτεται πριν πράξει.
Ήταν πάντα προσεχτικό μωρό, και είναι ακόμα. Δεν έκανε τρέλες, δεν έβαζε τον ευατό της σε κίνδυνο από κουταβίσια αφέλεια, αλλά πρόσεχε τι θα κάνει και πώς θα το κάνει, και αν κάτι δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει, απλά αποσυρόταν.
Όταν οι μικρές άρχισαν να μαθαίνουν εντολές, η Ρόξυ ήταν η΄πρώτη που έμαθε το κάτσε, και αφού το έμαθε, το έκανε με κάθε ευκαιρία. Δεν καθόταν για ένα δευτερόλεπτο, καθόταν και περίμενε, λες και είχε καταλάβει πως αυτή ήταν η στάση του καλού παιδιου. Το ίδιο ακριβώς συνέβη όταν τα κορίτσια έμαθαν το κάτω. Ή Ρόξυ και το έμαθε πρώτη, και ήξερε από μόνη της να διατηρεί την εντολή, και να μην σηκώνεται αμέσως. Αυτό είναι ένα είδος νοημοσύνης με το οποίο γεννήθηκε, και έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της, και ας είναι μωρό.
Αφού παέι βόλτα, και παίξει και κάνει τιην εκπαιδευτική της ρουτίνα, η Ρόξυ θα σβήσει από μόνη της, και αυτό είναι κάτι που ελάχιστα κουτάβια ξέρουν να το κάνουν. Από μωρό ακόμα, όταν πλέον ειχε κουραστεί, δεν έφτανε ποτέ σε υπερένταση, αλλά επέλεγε μόνη της να μπει στο κρέιτ της, να μασουλήσει ένα παιχνίδι, να αποσυρθει και να ξεκουράσει το σώμα και το μυαλό της.
Γενικά είναι ένα πλάσμα απίστευτα έξυπνο, πολύ γλυκό και καλόβολο, και αν η νέα της οικογένεια δουλέψει λίγο μαζί της σωστά και αρκετά, η Ρόξυ έχει όλα τα προσόντα να γίνει ο τέλειος σκυλός