Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Όταν τα έχει μεγαλώσει από βρέφη, όσο και να μεγαλώσουν είναι λες και παραμένουν στο μυαλό σου για πάντα βρέφη. Η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό σου όταν μιλάς για αυτά, είναι εκείνη η πρώτη πρώτη, όταν τα πρωτοείδες, τότε που έπιναν και μυριζαν ακόμη γάλα. Την Λουίζ την ξέρουμε από την πρώτη μέρα της ζωής της, όταν γεννήθηκε στον δρόμο προς το καταφύγιο από μια αδέσποτη σκυλίτσα που μαζέψαμε ετοιμόγεννη, την Μάγκι. Την κοιτάμε στις φωτογραφίες από το παντοτινό της σπίτι, και στο μυαλό μας έρχεται εκείνο το βρέφος, το στρουμπουλο, το χνουδωτό, που είχε ανοίξει τα μάτια του μέσα στον χειμώνα, παραμονή πρωτοχρονιάς
Το Τσιπουράκι είναι ένα σκυλί που από τις φωτογραφίες μοιάζει με αυτά τα γκριφόν τα τεράστια, που φτάνουν τα τριάντα κιλά, και που χρειάζεσαι τρία ζευγάρια χέρια για να χαϊδεύεις όλη αυτή την γούνα.
Από κοντά είναι μέγεθος μεγάλης τσάντας.
Εκτός από πανέμορφος, είναι πολύ χαριτωμένος, και έτσι όπως χαίρεται οι μπούκλες του κάνουν πέρα δώθε και θέλεις να τον πηγαίνεις βόλτα μόνο με αέρα, για να τού ανακατεύει τα μαλλιά και να του αναδεικνύει την μύτη την μωβ ροζ, που καμμια φορά κρύβεται κάτω από τις μπούκλες.
Μην μας ρωτήσετε για το όνομα, ήταν μια έμπνευση της στιγμής και συμφωνούμε όλοι ότι του ταιριάζει.
Το Τσιπουράκι είναι αγόρι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Ο Χάρλεϊ βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στην μέση του πουθενά, μαζί με τα τρία αδέρφια του, όταν ήταν μωρό.
Είναι Σετεράκι, ή ημίαιμο Σετεράκι, πιθανότατα από κάποια γέννα ιδιοκτήτη, όπου ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε τι να κάνει τα κουτάβια, και δεν ήθελε να βρει λύση.
Όταν πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με τα αδέρφια του, ήταν πολύ φοβισμένος και διστακτικός. Και πως να μην είναι, όταν οι πρώτοι μήνες της ζωής του, που θα έπρεπε να είναι οι πιο υπέροχοι και οι πιο ασφαλείς, γέμισαν με αβεβαιότητα, και με το στίγμα ότι είναι ανεπιθύμητος.
Έχει αρχίσει να ανοίγεται, να χαίρεται και να παίζει, σαν κουτάβι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Ο Κάιζερ βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στην μέση του πουθενά, μαζί με τα τρία αδέρφια του, όταν ήταν μωρό.
Είναι Σετεράκι, ή ημίαιμο Σετεράκι, πιθανότατα από κάποια γέννα ιδιοκτήτη, όπου ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε τι να κάνει τα κουτάβια, και δεν ήθελε να βρει λύση.
Όταν πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με τα αδέρφια του, ήταν πολύ φοβισμένος και διστακτικός. Και πως να μην είναι, όταν οι πρώτοι μήνες της ζωής του, που θα έπρεπε να είναι οι πιο υπέροχοι και οι πιο ασφαλείς, γέμισαν με αβεβαιότητα, και με το στίγμα ότι είναι ανεπιθύμητος.
Έχει αρχίσει να ανοίγεται, να χαίρεται και να παίζει, σαν κουτάβι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Ο Μους βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στην μέση του πουθενά, μαζί με τα τρία αδέρφια του, όταν ήταν μωρό.
Είναι Σετεράκι, ή ημίαιμο Σετεράκι, πιθανότατα από κάποια γέννα ιδιοκτήτη, όπου ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε τι να κάνει τα κουτάβια, και δεν ήθελε να βρει λύση.
Όταν πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με τα αδέρφια του, ήταν πολύ φοβισμένος και διστακτικός. Και πως να μην είναι, όταν οι πρώτοι μήνες της ζωής του, που θα έπρεπε να είναι οι πιο υπέροχοι και οι πιο ασφαλείς, γέμισαν με αβεβαιότητα, και με το στίγμα ότι είναι ανεπιθύμητος.
Έχει αρχίσει να ανοίγεται, αλλά παραμένει ο πιο ντοπαλός από τα αδέρφια του. Ψάχνει το παντοτινό του σπίτι, και μια οικογένεια που θα τον κάνει να πιστέψει στον εαυτό του, και στην αξία που έχει η ζωή του.
Η Χάνα είναι μια σετερίνα, και όπως όλα τα Σέτερ είναι απαλή σαν βελούδο, και είναι φτιαγμένη για χάδια, αγκαλιές και αγάπες πολλές, από αυτές που όσο δίνεις, τόσο παίρνει, χωρίς να χορταίνει ποτέ.
Έχει αυτό το βλέμμα της απόλυτης αγάπης, και ένα δισταγμό ταυτόχρονα, λες και δεν μπορεί να πιστέψει ότι θα την αγαπήσεις όσο δεν έχει αγαπηθεί ποτέ. Η Χάνα είναι ένα Σέτερ μίνι. Είναι σαν Σέτερ σε σώμα Επανιέλ, ή σαν Σέτερ που έχει μπει στο πλύσιμο, όπως σας βολεύει φανταστείτε το.
Όταν την δείτε από κοντά, θα αναφωνήσετε "που είναι ο υπόλοιπος σκύλος;;;!! ;!! ;;", αλλά μετά θα συνειδητοποιήσετε ότι το μέγεθος είναι ιδανικό, γιατί χωράει ακριβώς σε μια αγκαλιά, χωρίς να περισσεύει καθόλου.
Η μικρή (κυριολεκτικά) ψάχνει σπίτι.