Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
***Η Άχνη έχει κλειστεί και προς το παρόν δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα υιοθεσίας, μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα προς υιοθεσία ΕΔΩ.
_______________
Την βγάλαμε Άχνη γιατί είναι σαν ζάχαρη άχνη. Απαλή. Όχι στο τρίχωμα, αλλά στον χαρακτήρα.
Είναι σαν ρευστή και αέρια η παρουσία της στον χώρο, όχι σαν στερεή, και έτσι όπως κάθεται και αράζει στον καναπέ με τις ώρες, είναι σαν να έχεις ένα κομμάτι ζάχαρης στο σπίτι.
Η Άχνη βρέθηκε στον δρόμο, μαζί με την αδερφή της την Σαχάρα, πάνω που έκλειναν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Είναι ένα σκυλί που θα έρθει στο σπίτι, θα κάτσει στον καναπέ και θα αράξει εκεί. Και ίσως να μην κουνηθεί ποτέ ξανά, για ώρες.
Το ίδιο κάνει και όταν την πηγαίνουμε για εκπαίδευση στο Athens Dog Training Club by Kostas Martinis. Κάθεται. Πολλές φορές την παίρνει και ο ύπνος στο "μάθημα". Σηκώνεται, κάνει δύο βήματα, τρώει μια λιχουδιά και ξαναξαπλώνει.
Η Άχνη έχει φιλοξενηθεί δύο φορές, και τις δύο φορές σε σπίτι με γάτες, με τις οποίες τα πάει τέλεια. Στο πρώτο σπίτι ήταν σκυλί υπόδειγμα. Τέλεια. Καθαρή, ήσυχη, έμενε μονής της αρκετές ώρες, έτρωγε το φαγητό της, πήγαινε τις βόλτες της και κοιμόταν. Στο δεύτερο σπίτι δεν ήταν σκυλί υπόδειγμα.
Αυτό το μόνο που σημαίνει είναι ότι η Άχνη είναι ένα σκυλί που επηρεάζεται πολύ από το περιβάλλον στο οποίο ζει, και από τον χειρισμό των ανθρώπων γύρω της.
***Ο Μπίσκο έχει κλειστεί και προς το παρόν δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα υιοθεσιας. Μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα που ψάχνουν σπίτι εδώ ΕΔΩ.
________________
Αυτό το σκυλί έχει περάσει τόσες διαφορετικές φάσεις, που κάθε ένα δύο μήνες τον κοιτάμε και αναρωτιόμαστε μήπως κάποιος ήρθε κρυφά και τον άλλαξε με άλλον.
Τον γνωρίσαμε ως βρέφος οταν ήταν μια μπάλα στρογγυλή, μετα σαν μωρό είχε ένα θλιμμένο κακόμοιρο ύφος, και ήταν ντροπαλός.
Μετά όταν έγινε τριών τεσσάρων μηνών, ξαφνικά η μούρη του μάκρυνε, εμφανίστηκαν κάτι ζάρες στο πρόσωπό του, τα μάτια του έγιναν droopy και εμοιαζε λίγο με αυτές τις ράτσες με τις ρυτίδες.
Και τις προάλλες κάποιος ήρθε στο καταφύγιο και ρώτησε ποιο είναι το Λαμπραντόρ. Ψάχνουμε και μεις γύρω τριγύρω να δούμε Λαμπραντόρ, και καταλαβαίνουμε ότι εννοεί αυτόν. Τέλος πάντων, ό,τι και να είναι τώρα, μπορεί σε κανα δύο μήνες να είναι άλλος.
Μια μολοσίζει, μία λαμπραντορίζει, στο τέλος θα κοκονίσει. Το σημαντικό είναι ότι ο Μπίσκο είναι καλό σκυλί.
Είναι χαρούμενος, παιχνιδιάρης, πολύ καλός με τα άλλα σκυλιά, είναι τέλειος στην βόλτα, και γενικά είναι ένα κουτάβι υπέροχο.
Ήρθε μαζί με την μαμά του και τα αδέρφια του στην 8η δράση στειρώσεων, όταν ήταν ενός μηνός, και όλη η οικογένεια ταξίδεψε μαζί μας στην Αθήνα.
Αχ δεν μπορούμε να σας περιγράψουμε πόσο γλυκό μωρό ήταν. Μωρό εννοούμε βρέφος.
Είχε κάτι τεράστια υγρά μάτια και στις άκρες των χειλιών του σαν να σχηματιζόταν ένα χαμόγελο.
Και τώρα που από βρέφος έγινε σκέτο μωρό, έχει ακόμα αυτή την γλυκύτητα. Το βαθύ, ζεστό βλέμμα στα μάτια και κάτι σαν χαμόγελο στις άκρες των χειλιών του, και όλα αυτά, μαζί με τα καφέ φρύδια που του δίνουν μια έκφραση έκπληξης, σε κάνουν να θέλεις να τον φας.
Οπότε αφού είναι τόσο γλυκός για φάγωμα τον βγάλαμε Ντόνατ. Ο Ντόνατ είναι μαζί μας από τότε που ακόμα έπινε γάλα με μπιμπερό.
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα, τον γνωρίσαμε στην 8η δράση στείρωσης, και ήρθε ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ μαζί μας στην Αθήνα, μαζί με τον αδερφό του τον Μπουρίτο. Είναι ένα απίστευτα καλόβολο και γλυκό μωρό, που θα θέλετε να το φάτε, όπως θελουμε και εμείς.
Λοιπόν, από μερικών εβδομάδων που ήταν, ΕΊΧΕ ΉΔΗ ΜΑΛΛΙΆ.
Ηταν όσος μια χούφτα παιδική όλος κι όλος, και περπατούσε όπως όπως με τα ποδαράκια του τα μια σταλιά, και τα μαλλιά του και τα μουστάκια του πήγαιναν πέρα δώθε.
Τώρα φυσικά εξακολουθεί να έχει μαλλιά και μουστάκια. Εξαιρετικό προτέρημα για σκύλο, γιατί ακόμα και όταν είναι μια σταλιά μωρά, τα σκυλιά με τα μουστάκια μοιάζουν έξυπνα και σοφά, και ταυτόχρονα αστεία.
Ο Μπουρίτο ήρθε μαζί μας από την 8 δράση στειρώσεων στην Φιλιππιάδα, μαζί με τον αδερφό του τον Ντόνατ. Μεγάλωσε μαζί μας και τον λατρεύουμε.
Είναι από τα πιο γλυκά μωρά, κάνει τις πιο γλυκές χαρές, και όταν κουράζεται πάει και ξαπλώνει σαν μωρό και κοιτάει με το ένα μάτι ανοιχτόκαι τα μουστάκια του να χύνονται στο πάτωμα.
Εντάξει καταλαβαίνετε τι έχουμε πάθει.
Που ήταν μωρό όταν την γνωρίσαμε και ανάμεσα σε τόσα κουτάβια, που είχαν έρθει ανά ντουζίνες όταν ήμασταν στην 8η δράση στειρώσεων, ε δεν την ξεχωρίσαμε ούτε και φαινόταν τι είναι γιατί ήταν βρέφος ακόμα.
Και μετά σιγά σιγά όλα τα κουτάβια άρχισαν να μεγαλώνουν, το ίδιο και αυτή. Και άρχισαν και να ψηλωνουν όλα, ΕΚΤΟΣ ΑΠΌ ΑΥΤΉ.
Η Μπικίνι είναι σαν κανονικός σκύλος που τα πόδια του μπήκαν στο πλύσιμο. Πολύ. Είναι κοντοποδαρη, τσαχπίνα, πολύ αστεία και ταυτόχρονα πολύ γλυκιά, και έχει το πιο απαλό τρίχωμα του κόσμου.
Αν ήταν καλλιτέχνης θα ήταν ο Φρεντ Αστέρ μάλλον - χορευτής, χορογράφος, τραγουδιστής και ηθοποιός, όλα αυτά μαζί.
Και αστείος, και ωραίος, και σταρ και σικ αλλά και προσιτός και γενικά τέλος παντων καταλάβατε.
Ο Φρεντ είναι ένα χαρούμενο, γλυκό κουτάβι, που χαμογελάει και με τα μάτια, και με το στόμα και με τα αυτιά και με όλες τις ζάρες του προσώπου του, τις οποίες κληρονόμησε από ένα προπάππου του που μάλλον ανήκε σε αυτές τις ράτσες με τις πολλές ζάρες.
Είναι εμβολιασμένος και αποπαρασιτωμενος και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.