Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Σε κοιτάει στα μάτια και τρέχει πάνω σου και είναι σαν να σου λέει "σε παρακαλώ σε παρακαλώ άσε με να σε αγαπήσω, σε αγαπώ, σε αγαπώ, άσε με να στο δείξω".
Ήρθε για στείρωση όταν βρισκόμασταν στην 8η δράση μας, στην Φιλιππιάδα, και χόρευε μέσα στο κρειτ κάθε φορά που μας έβλεπε, και χαιρόταν και χόρευε κι άλλο.
Την βγάζαμε και τρελαινοταν στην χαρά και στα χάδια.
Τέτοιο σκυλάκι δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε να γυρίσει στον δρόμο. Είναι ένα νεαρό, γλυκύτατο πλάσμα σαν τα κρύα τα νερά.
Εμμ..δεν ξέρουμε πως να τον περιγράψουμε. Καταρχάς το σκυλί πρέπει να είναι περίπου τρία τέσσερα κιλά, και στις φωτογραφίες μοιάζει δέκα κιλά και.
Ίσως λόγω της φάτσας.
Έχει αυτά τα μουστάκια και τα φρύδια του γκριφον, που είναι συνηθισμένα σε πιο μεγάλα σκυλιά ίσως.
Επίσης έχει δύο αυτιά αστεία, μικρά μεν, αλλά υπαρκτά. Όταν δεν είναι σίγουρος για κάτι, τα κάνει πίσω πίσω πισω, τόσο πίσω που εξαφανιζονται, και έτσι μοιάζει με κουκουβάγια.
Το άλλο ατού του, που ενισχύει ακόμα περισσότερο την εικόνα κουκουβάγια είναι φυσικά τα μάτια. Να μην τα περιγράψουμε, τα βλέπετε..
Ο Μέρφι βρέθηκε στον δρόμο. Παρατημένος. Αλήθεια. Είναι γλυκός και τρυφερός. Κάποιες φορές νομίζαμε στην αρχή ότι φοβάται λίγο, αλλά τελικά καταλάβαμε ότι όχι, δεν φοβάται τίποτα. Απλά έχει καταλάβει ότι με να το παίζει φοβισμένος κερδίζει αυτό που θέλει, αγκαλιές, προσοχή και γλυκόλογα.
Είναι αστείος.
Επίσης είναι πού τρυφερός, και του αρέσει να κάθεται στην αγκαλιά. Είτε τον κρατάτε στα χέρια, είτε κάθεται πάνω σας, το κάνει σαν επαγγελματίας, με το ύφος "κοιτάξτε να σας δείξω πώς είναι το σωστό το "lap dog"
Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι. Ένα σπίτι όπου πάρα το μέγεθος του, θα του συμπεριφέρονται σαν να είναι σκύλος, όχι μπιμπελό.
Ακόμα και όταν ήταν στον δρόμο, άρρωστη και αδύνατη, ήταν αδύνατον να κρυφτεί η ομορφιά της.
Κάτω από τις πληγές, την πείνα και την εξαθλίωση, υπήρχε ένα σκυλί πανέμορφο ακόμα και τότε. Η Ρόζα βρέθηκε στον δρόμο σε άσχημη κατάσταση. Ήταν τόσο καταβεβλημένη που τον πρώτο καιρό κοιμόταν συνεχώς.
Ολοκλήρωσε την θεραπεία της και σιγά σιγά άρχισε να αναρρώνει, και να ομορφαίνει κι άλλο.
Σήμερα τριγυρνάει στο καταφύγιο με τα υπέροχα αυτιά της να πηγαίνουν πέρα δώθε, το τρίχωμα της το στιλπνο και τα μάτια της τα τεράστια, και είναι ένα σκυλί όνειρο.
Είναι πολύ κοινωνική, πολύ τρυφερή και πολύ ανθρωποκεντρική. Έχει φιλοξενηθεί σε σπίτι, και ήταν καταπληκτικη.
Μπορεί να ζήσει με γάτες, αλλά θέλει λίγη προσοχή με άλλα σκυλιά.
Είναι αρκετά κυριαρχικη, και παρόλο που και στην φιλοξενία της συζουσε με άλλο σκυλί, και στο καταφύγιο συνυπάρχει μια χαρά με τα υπόλοιπα ζώα, όταν της δίνεται η ευκαιρία θα προτιμήσει να επιβληθεί, πάρα να κάνει πίσω.
Είναι κάτι στιγμές που έχεις ετοιμαστεί να βγεις, είσαι έτοιμος, ντυμένος με τα κλειδιά στο χέρι δύο δευτερόλεπτα πριν βγεις από την πόρτα, και ξαφνικά το βλέμμα σου πέφτει επάνω τους και θέλεις να ακυρώσεις ό,τι έχεις κανονίσει, θέλεις να αλλάξεις ρούχα, να βάλεις πυτζάμες, να στείλεις μια δικαιολογία σε ένα μήνυμα στα γρήγορα, και να μείνεις σπίτι.
(Παπιγιόν και Σελίν, και οι δύο από εμάς, υιοθετημένες από την Στέλλα με δέκα χρόνια διαφορά)
________________________
Φανταστείτε ένα Αγγλικό Σέτερ, ασπρόμαυρο, με τις πιτσιλιές τις όμορφες που κάνουν το σκυλί να μοιάζει σαν πίνακας ζωγραφικής. Τώρα μικρύνετε το ύψος των ποδιών στο ένα πέμπτο περίπου.
Συγχαρητήρια! Μόλις φτιάξατε την Παπιγιόν!
Η Παπιγιόν είναι σαν ένα λουκάνικο να φοράει μια προβιά Σέτερ. Την κοιτάς και περιμένεις να σηκωθεί όρθια για να δεις ολόκληρο τον σκύλο, μέχρι που συνειδητοποιείς ότι είναι όρθια, και ό,τι ολόκληρος ο σκύλος είναι αυτός. Δεν έχει άλλο!
Τέλος πάντων, πέρα από την εμφάνιση που σε κάνει να θες να την κοιτάς και να την ξανακοιτάς, να σας πούμε για τον χαρακτήρα της.
Είναι τέλεια. Είναι γλυκιά, τρυφερή, χαριτωμένη, καλή, είναι ήσυχη, αλλά άμα θέλει τρέχει κιόλας με τα αυτιά της μια να ακουμπάνε στο πάτωμα, μια να ανεβαίνουν πέντε εκατοστά πάνω από την γη, πάει και βόλτα με λουρί και γενικά, όσο μπόι της λείπει, τόση αυτοπεποίθηση και προσωπικότητα έχει.
Ο Ρούμι είναι από αυτά τα σκυλιά που ενώ έχουν περάσει πολύ άσχημα στην ζωή τους και έχουν βιώσει την παραμέληση και την έλλειψη βασικής φροντίδας, κατάφεραν να μην αφήσουν τίποτα από όλα αυτά να τους επηρεάσει την ψυχή.
Κοινώς, παρέμειναν ισορροπημένα σκυλιά, καθόλη την διάρκεια της κακής τους ζωής.
Ο Ρούμι βρέθηκε στον δρόμο με δερματικα, πληγές, με τρίχωμα να του λείπει σε διάφορα σημεία, με τσιμπούρια, και ψύλλους, και μια πολύ άσχημη μόλυνση στο μάτι του. Έπασχεχ από λεϊσμανιαση και ο οργανισμός του πάλευε να αντιμετωπίσει μια λοίμωξη που τον ταλαιπωρούσε.
Από την πρώτη εκείνη μέρα που ήρθε μέχρι και σήμερα, δεν έχει προξενησει κανένα απολύτως πρόβλημα. Ήταν σαν να ήταν πάντα στο καταφύγιο, προσασμοστηκε αμέσως, έκανε φίλους, ήταν από την αρχή κοινωνικός και παραμένει, χωρίς να είναι το σκυλί που θα απαιτήσει την προσοχή σου και θα πέσει πάνω σου χωρίς να σε αφήνει να ασχοληθείς με τίποτε άλλο.
Ο Ρούμι θα τρέξει μαζί με τα άλλα σκυλιά αν είναι ώρα φαγητού ή παιχνιδιού αλλά ποτέ δεν τα τρέξει πρώτος. Θα έρθει αν τον φωνάξεις, αλλά θα έρθει διακριτικά και γλυκά, σαν καλό παιδί. Θα καθίσει δίπλα σου, χωρίς να απαιτήσει κάτι.
Αν μπορούσαμε να τον περιγράψουμε με μια λέξη, θα λέγαμε ότι είναι κύριος. Κύριος σε όλα του, καλός, γλυκός και τρυφερός, και ένα σκυλάκι ήπιων τόνων, που απολαμβάνει ό,τι έχεις να του προσφέρεις, χωρίς να απαιτεί τίποτα.
***Η Άχνη έχει κλειστεί και προς το παρόν δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα υιοθεσίας, μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα προς υιοθεσία ΕΔΩ.
_______________
Την βγάλαμε Άχνη γιατί είναι σαν ζάχαρη άχνη. Απαλή. Όχι στο τρίχωμα, αλλά στον χαρακτήρα.
Είναι σαν ρευστή και αέρια η παρουσία της στον χώρο, όχι σαν στερεή, και έτσι όπως κάθεται και αράζει στον καναπέ με τις ώρες, είναι σαν να έχεις ένα κομμάτι ζάχαρης στο σπίτι.
Η Άχνη βρέθηκε στον δρόμο, μαζί με την αδερφή της την Σαχάρα, πάνω που έκλειναν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Είναι ένα σκυλί που θα έρθει στο σπίτι, θα κάτσει στον καναπέ και θα αράξει εκεί. Και ίσως να μην κουνηθεί ποτέ ξανά, για ώρες.
Το ίδιο κάνει και όταν την πηγαίνουμε για εκπαίδευση στο Athens Dog Training Club by Kostas Martinis. Κάθεται. Πολλές φορές την παίρνει και ο ύπνος στο "μάθημα". Σηκώνεται, κάνει δύο βήματα, τρώει μια λιχουδιά και ξαναξαπλώνει.
Η Άχνη έχει φιλοξενηθεί δύο φορές, και τις δύο φορές σε σπίτι με γάτες, με τις οποίες τα πάει τέλεια. Στο πρώτο σπίτι ήταν σκυλί υπόδειγμα. Τέλεια. Καθαρή, ήσυχη, έμενε μονής της αρκετές ώρες, έτρωγε το φαγητό της, πήγαινε τις βόλτες της και κοιμόταν. Στο δεύτερο σπίτι δεν ήταν σκυλί υπόδειγμα.
Αυτό το μόνο που σημαίνει είναι ότι η Άχνη είναι ένα σκυλί που επηρεάζεται πολύ από το περιβάλλον στο οποίο ζει, και από τον χειρισμό των ανθρώπων γύρω της.