Ο Ρούμι είναι από αυτά τα σκυλιά που ενώ έχουν περάσει πολύ άσχημα στην ζωή τους και έχουν βιώσει την παραμέληση και την έλλειψη βασικής φροντίδας, κατάφεραν να μην αφήσουν τίποτα από όλα αυτά να τους επηρεάσει την ψυχή.
Κοινώς, παρέμειναν ισορροπημένα σκυλιά, καθόλη την διάρκεια της κακής τους ζωής.
Ο Ρούμι βρέθηκε στον δρόμο με δερματικα, πληγές, με τρίχωμα να του λείπει σε διάφορα σημεία, με τσιμπούρια, και ψύλλους, και μια πολύ άσχημη μόλυνση στο μάτι του. Έπασχεχ από λεϊσμανιαση και ο οργανισμός του πάλευε να αντιμετωπίσει μια λοίμωξη που τον ταλαιπωρούσε.
Από την πρώτη εκείνη μέρα που ήρθε μέχρι και σήμερα, δεν έχει προξενησει κανένα απολύτως πρόβλημα. Ήταν σαν να ήταν πάντα στο καταφύγιο, προσασμοστηκε αμέσως, έκανε φίλους, ήταν από την αρχή κοινωνικός και παραμένει, χωρίς να είναι το σκυλί που θα απαιτήσει την προσοχή σου και θα πέσει πάνω σου χωρίς να σε αφήνει να ασχοληθείς με τίποτε άλλο.
Ο Ρούμι θα τρέξει μαζί με τα άλλα σκυλιά αν είναι ώρα φαγητού ή παιχνιδιού αλλά ποτέ δεν τα τρέξει πρώτος. Θα έρθει αν τον φωνάξεις, αλλά θα έρθει διακριτικά και γλυκά, σαν καλό παιδί. Θα καθίσει δίπλα σου, χωρίς να απαιτήσει κάτι.
Αν μπορούσαμε να τον περιγράψουμε με μια λέξη, θα λέγαμε ότι είναι κύριος. Κύριος σε όλα του, καλός, γλυκός και τρυφερός, και ένα σκυλάκι ήπιων τόνων, που απολαμβάνει ό,τι έχεις να του προσφέρεις, χωρίς να απαιτεί τίποτα.
