Στους 12 πρωτους μήνες της ζωής του, πυροβολήθηκε, υπέφερε, εκανε 4 χειρουργεία και πέρασε 4 μήνες έγκλειστος σ’ενα κλουβί κτηνιατρείου μέχρι να θρέψουν οι πληγές. 'Εχοντας κερδίσει μια τεράστια μάχη, φαίνεται πως τίποτα πια δεν μπορεί να τον αγγίξει ή να τον πληγώσει, εκτός απο την απόρριψη.
Ζει, για να αγαπιέται και αναπνέει, για να δίνει χαρά σε όποιον αγαπάει. Για όλους εμάς που ζήσαμε δίπλα του, ο Ice είναι η ζωντανή απόδειξη της δύναμης του ανθρώπου για το μεγαλύτερο κακό, αλλά το μεγαλύτερο καλό. Όσο υπάρχουν νοσηρές ψυχές, θα είμαστε εδω να αγωνιζόμαστε, για να κερδίζουμε.
Ευχαριστούμε όλους όσους στήριξαν το αγόρι μας και ιδιαίτερα τον γιατρό του κο Χρήστο Κτενά, που τόσους μήνες παλεύει να αποκαταστήσει όποιο ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας μας έχει απομείνει.
Και επισήμως … Ο Ice ψάχνει σπίτι.
