Εγκαταλείφθηκε μια μέρα στις άκρες ενός χωριού, στο κεντρικό δρόμο δίπλα στο νεκροταφείο. Για τις επόμενες εβδομάδες γύριζε αλαφιασμένη ψάχνοντας ένα μέρος να νιώσει ελάχιστη ασφάλεια. Κρυβόταν ανάμεσα σε θάμνους και έβγαινε μόνο το βράδυ.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι που μένουν περιφερειακά στο χωριό την είχαν δει έστω μια φορά, να τρέχει αλαφιασμένη για να τους αποφύγει, και όλοι μιλούσαν για το Μαλινουά που κάποιος ήρθε και παράτησε εκεί.
Τρομαγμένη από ανθρώπους και τρομαγμένη και από άλλα σκυλιά, κατάφερε επιτέλους να σταθεροποιηθεί σε μια από τις γειτονιές όπου την τάιζαν, και τελικά πιάστηκε για να στειρωθεί με πάρα πολλή προσπάθεια και με την βοήθεια των ανθρώπων της γειτονιάς.
Είχε τσιπ ακαταχώρητο - άλλη μια γέννα, άλλο ένα κουτάβι μοσχοπουλημένο, άλλη μια λάθος επιλογή που κάποιος βαρέθηκε γρήγορα γιατί το σκυλί του βγήκε πιο έξυπνο από τον ίδιο και δεν ήξερε να το διαχειριστεί.
Το κορίτσι λοιπόν αυτό που γυρνούσε σαν φοβικο αγρίμι επί βδομάδες ολόκληρες, δεν είναι καθόλου φοβικο αγρίμι. Είναι ένα ζώο που πέρασε απίστευτο άγχος, και σε συνδυασμό με το στρες που έχουν τα σκυλιά της συγκεκριμένης ράτσας γενικά, ο μόνος τρόπος που βρήκε για να μπορέσει να διαχειριστεί αυτό που της συνέβη ήταν να τρέχει, να αποφεύγει, και να κρύβεται.
Τα παιδιά στο κτηνιατρείο όπου ανάρρωσε μετά την στείρωση την ονόμασαν Λουκία, και ήταν οι πρώτοι που την λάτρεψαν. Και τους λάτρεψε και αυτή.
Όταν βγήκε πρώτη φορά βόκτα με λουρί, την πρώτη φορά που έκανε το τετράγωνο, ήταν φοβισμένη και μπερδεμένη. Την δεύτερη ήταν πιο συνεργάσιμη και σίγουρη, την τρίτη φορά έφαγε και λιχουδιές και έκανε και τις εντολές που ξέρει και που τις έχουν γίνει δεύτερή φύση.
Η Λουκία έχει περάσει από εκπαίδευση και φαίνεται. Σε τι σημείο έχει φτάσει η εκπαίδευσή της και πώς έχει μάθει να εκτονώνεται αλλά και να σβήνει στην καθημερινότητά της δεν ξέρουμε. Εμείς μαζί της θα ξεκινήσουμε από την αρχή, ξέροντας πως έχει ήδη καλές βάσεις.
Είναι πανέξυπνη, όπως είναι όλα αυτά τα σκυλιά, έχει δύο λαμπερά μάτια και ένα μυαλό ξυράφι, το οποίο τώρα που ξεκίνησε πάλι να δουλεύει και δεν το κυριεύει ο φόβος, την βοηθάει να βρει και πάλι τον εαυτό της.
Είναι πολύ μικρόσωμη, είναι πάρα πολύ νεαρή, και ψάχνει ένα νέο σπίτι και μια οικογένεια που θα έχει την όρεξη, τον χρόνο και τις γνώσεις να ασχοληθεί μαζί της σωστά.
Δεν είναι ένα σκυλί που μπορεί κάποιος να υιοθετήσει παρορμητικά, δεν ειναι ένα σκυλί για ανθρώπους που δεν έχουν βασικές γνώσεις και εμπειρία, και σίγουρα δεν είναι ένα σκυλί που θα είναι ικανοποιημένο με δύο βόλτες στο τετράγωνο. Θα πρέπει να δουλεύει το σώμα της και το μυαλό της καθημερινά και όσο πρέπει - όχι λιγότερο αλλά ούτε και περισσότερο, όπως επίσης και θα πρέπει να μάθει να ηρεμεί όταν πρέπει.
Για να την γνωρίσετε συμπληρώστε την φόρμα υιοθεσίας και θα σας καλέσουμε εμείς
