'Ηρθε στην οικογένεια μας ως κουτάβι μιας φοβικής μαμάς και δεν κατόρθωσε ποτέ να ξεπεράσει το φόβο του για τους ανθρωπους. Δυστυχώς ο μικρός μας επιτρέπει μόνο να θαυμάζουμε την ομορφιά του και τα πολύωρα παιχνίδια με τα αδερφια του που αγαπά όσο τίποτα.
Τα δυο χρόνια που βρίσκεται κοντά μας εχει εξοικιωθεί πλήρως με τη ζωή του καταφυγίου, μας πλησιάζει και δεν φοβάται την παρουσία μας, αλλά δυστυχώς δεν μας επιτρέπει να τον αγγίζουμε.
Οσο κι αν μας λυπεί που δεν θα μπορέσει ποτέ να υιοθετηθεί, χαιρόμαστε να τον βλέπουμε ευτυχισμένο στο δικό του μικρόκοσμο, ως μελος της δικής μας οικογενειας.