Όταν ήταν μωρό, το άσπρο του ήταν άσπρο κάτασπρο, και το υπόλοιπο μαλλί, αυτό το υπέροχο, ξεχτένιστο, αφράτο μαλλί, ήταν σκουρο γκρι μολυβί.
Μεγαλώνοντας, το άσπρο έμεινε άσπρο και το γκρι άρχισε να ανοίγει, και να ανοίγει κι άλλο, τόπους τόπους άρχισε να εμφανίζεται και λίγο μπεζ, και τώρα πια έχει σαν να έχει κάνει αντάυγιες.
Το μαλλί του είναι υπέροχο, απίστευτα αφράτο και μαλακό, και η προσωπικότητά του επίσης.
Ο Πούμα ειναι ένα κουταβι σαν τα κρύα τα νερά, υπέροχος σε όλα του, χαρούμενος και χαριτωμένος.
Πάει την βόλτα του, χαρωπά και χοροπηδηχτά, μυρίζει τα λουλούδια και μετά προσπαθεί να τα φάει, παίρνει στο στόμα του το παιχνίδι του και περπατάει με αυτό, και άμα συγκεντρωθεί, κάνει και το κάτσε, και τρώει μια λιχουδιά.
Είναι πολύ ευχάριστο κουτάβι. Ήταν ένα πανέμορφο και τρυφερό μωρό, τώρα είναι ακόμα πιο πανέμορφος και τρυφερός, και όσο μεγαλώνει η γούνα του θα ανοίγει ακόμα περισσότερο, και το γκρι μαζί με το μπεζ θα κάνουν υπέροχες αποχρώσεις.
