O Σιρόκο βρήκε αυτό που τόσο καιρό περίμενε. Την οικογένειά του!
Tον ονομάσαμε Scirocco.H ζεστη του καρδιά και ο γλυκός του χαρακτήρας μας υπενθυμίζει πόσο σπουδαία και ανωτερα πλάσματα είναι παρά τα καθημερινά τους μαρτύρια.
Δύο μήνες μετά τη νοσηλεία του, ο Σιρόκο συνεχίζει να αναζητά ένα και μοναδικό πράγμα, την αγκαλιά. Αυτό λατρεύει, αυτό απολαμβάνει όσο μπορεί και αυτό θέλει να έχει κάθε μέρα για όλο το υπόλοιπο της ζωής του. Ως ημίαιμο Πόιντερ είναι άριστος αθλητής και λατρεύει να τρέχει ελεύθερος και ανέμελος, πάντα όμως επιστρέφει στην αγκαλιά που τον περιμένει, και πέφτει μέσα της με τόση λαχτάρα, λες του έλειψε αφάνταστα – κι ας πέρασαν μόλις πέντε λεπτά από την προηγούμενη φορά. Είναι ένας υγιέστατος νεαρός, ανθρωποκεντρικός, κοινωνικός και πολύ τρυφερός, έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι.
