Εμφανίστηκε μια μέρα στην Βυτίνα, όπως "εμφανίζονται" όλα τα κυνηγόσκυλα από το πουθενά. Πέρασε τρεις μέρες απίστευτου άγχους, γυρνώντας όλο το χωριό σε πανικό, ψάχνοντας αυτό που είχε χάσει για πάντα.
Μετά άρχισε να ακολουθεί ανθρώπους, να πέφτει επάνω τους για χάδια, να ψάχνει έναν καινούργιο άνθρωπο να εμπιστευτεί και να του αφιερωθεί. Είχε την απίστευτη τύχη δύο από τους ανθρώπους που ακολούθησε να μην την προσπεράσουν. Την πήραν στο σπίτι τους και την φροντίζουν όσο μπορούν.
Η Τίνα (από το Βυτίνα) φυσικά και δεν είχε τσιπ. Αυτό που είχε ήταν οίστρος, και ευτυχώς πρόλαβε να βρει ασφάλεια πριν αρχίσουν να της κανουν κόλαση την ζωή όλα τα αρσενικά της Ορεινής Αρκαδίας.
Είναι ένα σκυλί λειτουργικό, που έμαθε μέσα σε πολύ λίγο καιρό να συνεργάζεται με τους ανθρώπους που την φιλοξενούν, να πηγαίνει της βόλτες της, έμαθε που να πηγαίνει τουαλέτα, που να τρώει, έμαθε να έχει τρόπους και το τι επιτρέπεται και τι όχι κατά την συμβίωσή της με μια οικογένεια.
Τα πάει μια χαρά με τον άλλο σκύλο της οικογένειας, κοιμάται στην αυλή και στο κατώι του σπιτιού, και ακολουθεί την ζωή των ανθρώπων που την φιλοξενούν. Είναι πανέξυπνη, και μέσα στην ατυχία της είναι και τυχερή.
Έχει πλέον στειρωθεί, έχει εμβολιαστεί, είναι υγιέστατη και πανέτοιμη για το παντοτινό της σπίτι.
