Ακούμε συχνά ότι κουτάβια αδέρφια πρέπει "να υιοθετηθούν μαζί". Είναι μια πολύ κοινή αντίληψη, και πολλές φορές που διασώζουμε αδέρφια, ειδικά όταν είναι δύο, διαβάζουμε τέτοια σχόλια πολύ συχνά.

Η υιοθεσία αδερφών (littermates) είναι λάθος. Το ότι μπορεί να συμβεί επιτυχώς ισχύει, αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο και χρειάζεται τεράστια προσπάθεια από την οικογένεια.

Πρέπει να βγαίνουν χωριστά βόλτα, να κοιμούνται χωριστά, να τρώνε χωριστά και να έχει το κάθε ένα χρόνο μόνο του, με όλα τα μέλη της οικογένειας, ώστε να αναπτύξει τον δικό του χαρακτήρα. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτωση υιοθεσίας δύο κουταβιών από διαφορετική γέννα, αλλά σε λιγότερο βαθμό. 

Αυτό που εμείς βλέπουμε ως χαριτωμένο και συγκινητικό, κουτάβια δηλαδή που κοιμούνται και παίζουν μαζί και φαίνονται "δεμένα" μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την ψυχολογία και των δύο ζώων. Το φαινόμενο έχει όνομα, λέγεται littermate syndrome, και εμφανίζεται σε αδέρφια που μένουν μαζί πέραν των 8-10 εβδομάδων.

Ο δεσμός μεταξύ τους μπορεί να γίνει υπερβολικός, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αναπτύξουν το καθένα τον δικό του χαρακτήρα, να μην μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα, και να μην μπορούν να δεχτούν άλλα σκυλιά, ούτε καν ανθρώπους.

Έχοντας μάθει να επεξεργαζονται τον κόσμο και τα ερεθίσματα γύρω τους όχι ατομικά, αλλά ως δυάδα, ή ως αγέλη αν είναι περισσότερα από δύο, μπορούν να εμφανίσουν επιθετική συμπεριφορά ως ομάδα απέναντι σε άλλα ζώα και ανθρώπους, και όταν το ένα από αυτά χωριστεί ξαφνικά, πολλές φορές μπορεί να γίνει ξαφνικά επιθετικό ή να εμφανίσει ακραίες φοβίες, καθώς δεν ξέρει να επιβιώνει μόνο του ούτε να επεξεργαζεται τα διάφορα ερεθίσματα χωρίς την ασφάλεια της παρουσίας των αδερφών του.

Στο καταφύγιο τα κουτάβια που είναι αδέρφια τα χωρίζουμε πάντα, όταν φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, ακόμα και όταν είναι διαφορετικού φύλου, ώστε το καθένα να αναπτυχθεί σωστά με βάση την ατομικότητά του, την προσωπικότητά του και στις δικές του συναισθηματικές ανάγκες.

Τα ζώα δεν αναπτύσσουν συγγενικες σχέσεις όπως εμείς οι άνθρωποι, και το κάθε ένα από τα κουτάβια μιας γέννας έχει δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Το ξέρουμε ότι είναι πολύ χαριτωμένα μαζί, και πιστέψτε μας, μάς αρέσει και εμάς να τα βλέπουμε να μεγαλώνουν μαζί, αλλά μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία.

Από τους τρεις μήνες και πάνω είναι λάθος για την ψυχολογία τους, και λάθος για το μέλλον τους.