Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Όταν ήταν μωρό, ήταν ένα μωρό με ζάρες, και μεγαλώνοντας συνέχισε να έχει ζάρες!
Δεν ξέρουμε για πόσο θα κρατήσουν, ίσως για πάντα, ίσως και να εξαφανιστούν σιγά σιγά, καθώς το κεφάλι μεγαλώνει και το δέρμα σφίγγει, πάντως τώρα είναι στα καλύτερά του και είναι μια απόλαυση!
Ο Μπόνο βρέθηκε πεταμένος στον δρόμο μαζί με άλλο ένα κουτάβι - δεν ξέρουμε αν είναι αδέρφια, δεν μοιάζουν καθόλου, πάντως μεγάλωσαν μαζί μέχρι να εμβολιαστούν.
Είναι ένα αφράτο, χαριτωμένο μωρό, πάρα πολύ έξυπνο, και πάρα πολύ τρυφερό.
Του αρέσει πολύ η βόλτα, του αρέσει να μυρίζει και να εξερευνά, και επίσης του αρέσει πολύ η εκπαίδευση. Είναι πάρα πολύ καλός μαθητής, κάνει τις εντολές που ξέρει, και όταν είναι να μάθει κάτι καινούργιο, βλέπεις το μικρό του μυαλουδάκι μα δουλεύει, να σκέφτεται και να προσπαθει να καταλάβει.
Είναι ημίαιμο κυνηγοσκυλάκι, και για να εκτονωθεί του αρέσει πολύ να παίζει με παιχνίδια, να τρέχει να τα κυνηγάει αλλά και να τα πιάνει στο σστόμα του και να τα μασουλάει.
Μετά την βόλτα του, και αφού εκτονωθεί και περάσει καλά, γυρνάει στο γραφείο, μπαίνεισ το κρέιτ με μερικές λιχουδιές και αράζει εκεί.
Αν τον γνωρίσετε θα θέλετε να τα κάνετε όλα μαζί του, γιατί όλα είναι ευχάριστα. Θα θέλετε και να τον πάτε βόλτα, και να παίξετε μαζί του, και να του κάνετε το δεκάλεπτο της εκπαίδευσης που του αρέσει, και να τον ζουλήξετε επίσης, γιατί είναι πολύ μα πάρα πολύ αξιοζούληχτος.
Η Πουπέ είναι μια μικρή κυρία, με λίγο φριζαρισμένο μαλλί, που είναι σαν κούκλα ζωγραφιστή ψεύτικη, εξού και το όνομά της, που σημάινει κούκλα στα γαλλικά.
Είναι ένα κουτάβι γλυκύτατο και θα είναι έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι μόλις ολοκληρώσει τον εμβολιασμό της.
Μόνο ζωγράφος θα μπορούσε να τον έχει φτιάξει ΤΟΣΟ όμορφο, και γι'αυτό τον βγάλαμε Πικάσο.
Το σκυλί είναι ίσως το πιο όμορφο Γκριφόν που έχουμε δει, ο συνδυασμός των τριών βασικών χρωμάτων του είναι απίστευτα εντυπωσιακός, και το κατάξανθο μαλλί που έχει στα μουστάκια και μετά ξεκινάει πάλι από το κεφάλι του και καταλήγει μέχρι πίσω στην πλάτη είναι σαν να είναι ντεκαπάζ.
Δεν είναι μόνο όμορφος ο Πικάσο, είναι και ένα πολύ καλό, πολύ τρυφερό και πολύ γλυκό σκυλί.
Αγαπάει τους ανθρώπους, είναι χαδιάρης και αγαπησιάρης, και αν έχει την σωστή εκτόνωση που χρειάζεται θα γίνει ένα υπέροχο κατοικίδιο. Του αρέσει η βόλτα, του αρέσει να τρέχει, είναι ενεργητικός όταν είναι ώρα για την εκτόνωσή του και είναι τρυφερός και υπάκουος όταν είναι ώρα για ηρεμία.
Όταν ήταν μωρό, το άσπρο του ήταν άσπρο κάτασπρο, και το υπόλοιπο μαλλί, αυτό το υπέροχο, ξεχτένιστο, αφράτο μαλλί, ήταν σκουρο γκρι μολυβί.
Μεγαλώνοντας, το άσπρο έμεινε άσπρο και το γκρι άρχισε να ανοίγει, και να ανοίγει κι άλλο, τόπους τόπους άρχισε να εμφανίζεται και λίγο μπεζ, και τώρα πια έχει σαν να έχει κάνει αντάυγιες.
Το μαλλί του είναι υπέροχο, απίστευτα αφράτο και μαλακό, και η προσωπικότητά του επίσης.
Ο Πούμα ειναι ένα κουταβι σαν τα κρύα τα νερά, υπέροχος σε όλα του, χαρούμενος και χαριτωμένος.
Πάει την βόλτα του, χαρωπά και χοροπηδηχτά, μυρίζει τα λουλούδια και μετά προσπαθεί να τα φάει, παίρνει στο στόμα του το παιχνίδι του και περπατάει με αυτό, και άμα συγκεντρωθεί, κάνει και το κάτσε, και τρώει μια λιχουδιά.
Είναι πολύ ευχάριστο κουτάβι. Ήταν ένα πανέμορφο και τρυφερό μωρό, τώρα είναι ακόμα πιο πανέμορφος και τρυφερός, και όσο μεγαλώνει η γούνα του θα ανοίγει ακόμα περισσότερο, και το γκρι μαζί με το μπεζ θα κάνουν υπέροχες αποχρώσεις.
Έχει ακριβώς τον χαρακτήρα του νεαρού, καλόψυχου κυνηγόσκυλου, που δεν έχει αυτοπεποίθηση γιατί δεν έχει ζήσει όπως πρέπει, αλλά με το που καταλάβει πως ειναι σε περιβάλλον ασφαλές, τρέχει και χαίρεται και προσπαθεί να παίξει και ας μην ξέρει πώς.
Η Μόλυ μιμείται τα άλλα σκυλιά. Αν τα βλέπει να κάθονται σαν καλά παιδιά και να περιμένουν λιχουδιές, θα το κάνει και αυτή, και ας μην καταλαβαίναι ακόμα ακριβώς τι κάνουμε.
Αν πετάξεις ένα μπαλάκι δεν θα τρέξει πρώτη, όμως μόλις δει τους υπόλοιπους να τρέχουν, θα τρέξει και αυτή μαζί τους, πίσω τους, και μετά θα τρέξει σε σένα πάλι γιατί εσύ είσαι το μόνο της ενδιαφέρον.
Είναι γλυκύτατη σκυλίτσα, καφέ ολόκλη ρη σαν σοκολάτα λιωμενη, με λείο, στιλπνό τρίχωμα και δύο υπέροχα μάτια γεμάτα αγάπη.
Είναι πάρα πολύ ανθρωποκεντρική, και όσο και να διστάζει μερικές φορές, πάντα θα είναι γύρω σου κάπου, κοντά σε εσένα, προσπαθώντας και αυτή να είναι σκύλος πιστός, καλός και συντροφικός.
Η Μόλυ είναι μια ευαίσθητη ψυχή και ένα σκυλί λεπτεπίλεπτο και ντελικάτο. Δεν έχει την αυτοπεποίθηση που της αρμόζει, και κοιτάζοντάς την να τρέχει με το σώμα της το νευρώδες και τα αυτά της τα αεροπλανικά, σου έρχεται να της φωνάξεις "ΜΗΝ ΜΙΜΕΙΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΑΠΌ ΜΟΝΗ ΣΟΥ"