Ο Τσάρλι είναι τόσο πανέμορφος που τον κοιτάς και σκέφτεσαι πως θα έπρεπε να είναι μια ράτσα από μόνος του. Είναι τα χρώματά του, είναι τα αυτιά του, είναι οι ζάρες στο πρόσωπο, τα κοντά και χοντρά πόδια, είναι όλα ένα ποίημα.
Μοιάζει να είναι κάτι ανάμεσα σε Μπασέ και Μπινγκλ, αν και ποτέ δεν θα μάθουμε ακριβώς τι είναι πραγματικά, και δεν έχει και τόση σημασία.
Είναι νεότατος και πολύ ενεργητικό, χαρούμενο και ενθουσιώδες σκυλί, που θέλει να μυρίσει, να τρέξει, να παίξει, να συμμετάσχει, να κάνει πράγματα, να τα κάνει όλα.
Του αρέρει πολύ να παίζει με παιχνίδια, και αν εκτονώνεται σωστά δύο με τρεις φορές την ημέρα θα είναι πολύ πιο ικανοποιημένος και πολύ πιο ήρεμος και στην βόλτα μετά, αλλά και στο σπίτι.
Ο Τσάρλι μεγάλωσε σε σπίτι, και στο καταφύγιο όταν πρωτοήρθε ήταν πολύ μπερδεμένος. Ωστόσο δεν ήταν σε κατάλληλη οικογένεια για αυτόν, και έπρεπε να απομακρυνθεί. Ιδανικό είναι να παέι σε ένα σπίτι χωρίς πολύ μικρά παιδιά.
