Η Λαρίσα (που βρέθηκε στην Λάρισσα) είναι ένα από τα πιο όμορφα σετερακια που έχουμε δει.
Δεν έχει την ομορφιά που σε κάνει να λες "αμάν ρε παιδιά τι πίνακας ζωγραφικής είναι αυτός;" αλλά την ομορφιά που σε γαληνεύει χωρίς να καταλαβαίνεις το γιατί, όπως συμβαίνει όταν δίπλα σου υπάρχει κάτι όμορφο.
Όταν την πρωτογνωρίσετε ίσως σας φανεί τρελοκομείο, αλλά αυτό θα κρατήσει μόνο πέντε λεπτά, όσο της παίρνει να ξεδωσει και να δείξει πόσο ενθουσιασμένη είναι που σε είδε.
Μετά χαλαρώνει και γίνεται το πιο τρυφερό σκυλί του κόσμου, το πιο απαλό, το πιο τέλειο.
Είναι απίστευτα αγαπησιάρα, και λατρεύει να τρέχει και να πιάνει το μπαλάκι της, το οποίο το μεταφέρει στο στόμα της για ώρα, το αφήνει κάποια στιγμή, της το ξαναπετάς και αυτή ξανατρέχει και το ξαναπιάνει.
Δεν παίζει με μανία, παίζει με χάρη και με τρόπους, και δεν είναι διεκδικητικη με τα παιχνίδια της - απλά συνήθως πιάνει πρώτη το μπαλάκι επειδή είναι η καλύτερη!
Είναι ένα μικρόσωμο Σέτερ, με υπέροχο χαρακτήρα. Έχει στο πίσω της πόδι ένα παλιό κάταγμα που έδεσε στραβά, και όταν κουράζεται το πόδι της κάποιες φορές το κρατάει
