Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2018 όταν, μέσω του δήμου Ωρωπού, έφτασε στην κλινική μία μαύρη σκυλίτσα σε κωματώδη κατάσταση, κατασπαραγμένη από αγέλη, με πολλαπλά δαγκώματα στο κεφάλι, κομμένα αυτιά και εσωτερική αιμορραγία.Το κεφάλι της είχε παραμορφωθεί από το οίδημα και δεν είχε καμία επικοινωνία με το περιβάλλον.
'Έγιναν τεράστιες προσπάθειες, τότε, να κρατηθεί στη ζωή και χάρη στη νοσηλεία και τη φροντίδα του γιατρού της, κ.Χρήστου Κτενά, ένα μήνα μετά, πήρε εξιτήριο για επανένταξη.
Πέντε μήνες αργότερα, μας ζητήθηκε από τον Δήμο, να εξεταστεί ένα σκυλί για τον έντονο βήχα που εμφάνιζε και φτάνοντας στο καταφύγιο, μας αγνόησε επιδεικτικά, ορμώντας στην αγκαλιά του μοναδικού ανθρώπου που αναγνώριζε.
Όπως αντιληφθήκαμε από το μισό αριστερό αυτί, που της έμεινε “αναμνηστικό” απο τη φρίκη που έζησε, επρόκειτο για την ίδια σκυλίτσα, που μήνες πριν χαροπάλευε και μας αποδείκνυε για άλλη μια φορά το μεγαλείο αυτών των πλασμάτων που κάποιοι επιλέγουν να περιφρονούν.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς σκέφτονται και τί αισθάνονται, μπορούμε μόνο να παρατηρούμε, να καταγράφουμε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Την όμορφη την λενε Μαίρη και πλέον μας αγαπάει κι εμάς λιγάκι...
