Μικρός σε ηλικία και τεράστιος σε μέγεθος, και θα μεγαλώσει κι άλλο γιατί δεν είναι ούτε ενός έτους.
Ο καημένος κάθεται και πιάνει τον μισό διάδρομο, και έχει αυτό το ύφος του μπέμπη, αλλά το κεφάλι του είναι μεγαλύτερο από το δικό σου.
Μια δυο φορές έχει σηκωθεί στα δύο πόδια από την χαρά του, και μας περνάει στο ύψος εννοείται, και όταν τον βγάζεις βόλτα απλώνεις το χέρι σου δίπλα, και εκεί που έχεις συνηθίσει το πολύ πολύ να φτάνουν τα δάχτυλα σου το πάνω μέρος του κεφαλιού ενός σκύλου, αυτουνού ακουμπάς ολόκληρη την παλάμη πάνω στην πλάτη του και άμα θες στηρίζεις και λίγο το χέρι εκεί να το ξεκουράσεις.
Είναι σαν να βγάζεις βόλτα ένα μικρό άλογο που έχει ακόμα τον χαρακτήρα του νεαρού, ενθουσιώδη σκύλου αλλά την δύναμη ενός τρακτέρ.
Λατρεύει το φαγητό, και μπορεί να μάθει με αυτό, αλλά πρέπει πρώτα να μάθει να συγκεντρώνεται, και επίσης να συνεργάζεται, το οποίο το προσπαθεί, αλλά από την φύση του είναι φτιαγμένος για να δουλεύει και να παίρνει αποφάσεις μόνος του.
Και η εκπαίδευση ενός τέτοιου ζώου στηρίζεται σε ένα συνδυασμό σεβασμού και εμπιστοσύνης - όχι στην επιβολή αλλά ούτε και μόνο στο καλόπιασμα σε καμμία περίπτωση.
Ο Πάρης είναι Κάνγκαλ, που σημαίνει πως είναι πολύ πιστός, πολύ έξυπνος, αλλά και ένας σκύλος πολύ υψηλού ταμπεραμέντου, αθλητικός, και με ένα μυαλό φτιαγμένο να αποφασίζει αυτόνομα.
Αυτό που πρέπει να μάθει είναι να παίρνει τις σωστές αποφάσεις, αφού εμπιστευτεί τον άνθρωπό του.
Είναι πραγματικά ένα απίστευτο πλάσμα, που σου προκαλεί δέος αλλά και ταυτόχρονα γέλιο, γιατί έχει όλη αυτή την κινησιολογία του τεράστιου σκύλου - μπέμπη. Βρέθηκε στον Ωρωπό όταν ήταν μερικών μηνών, και θα θέλαμε να υιοθετηθεί γρήγορα, γιατί το περιβάλλον ενός καταφυγίου δεν κάνει για ένα σκυλί σαν αυτόν, αλλά θα θέλαμε επίσης να υιοθετηθεί σωστά, όχι απλώς να φύγει από εμάς.
Δεν είναι σε καμμία περίπτωση σκύλος για ανθρώπους χωρίς εμπειρία, δεν ειναι για όλα τα σπίτια ούτε για όλες τις συνθήκες, αλλά είναι σκύλος που αν έχει σωστή καθοδήγηση θα λάμψει.
Δεν είναι καθόλου αντιδραστικός ούτε με τα υπόλοιπα σκυλιά στο καταφύγιο, ούτε με κανένα από τα ζώα φάρμας που έχουμε.
Κάνει πολύ καλή επαφή με ανθρώπους που ασχολούνται μαζί του και του προσφέρουν την βόλτα που λατρεύει, και παρά τα όσα έχει περάσει, είναι ισορροπημένος και έχει προσαρμοστεί στην ρουτίνα του στο καταφυγίο, η οποία προσπαθούμε πάρα πολύ να του καλύπτει κάποιες ανάγκες που έχει.
