Ο Πούμπα ήρθε μαζί με την μαμά του και τα δύο αδέρφια του όταν ήμασταν στην Ήπειρο, για την 8η δράση στειρώσεων. Ήταν μόλις ενός μηνός τότε, και ακόμα θήλαζε.
Όλη η οικογένεια ήρθε μαζί μας στην Αθήνα. Ο μικρός απογαλακτίστηκε, μεγάλωσε, μεγάλωσε κι άλλο, και έγινε ένα ψηλό, λιγνό και εντυπωσιακό σκυλί.
Αυτά τα χρώματα και αυτοί οι σχεδιασμοί στην μούρη του τον κάνουν να μοιάζει σαν να φοράει μια μάσκα καλλιτεχνική.
Ήταν πάντα πολύ πολύ πολύ γλυκός μπέμπης, και όσο ήμασταν στην δράση στειρώσεν ήταν ο αγαπημένος μας, γιατί ήταν ο πιο στρουμπουλός, ο πιο ντροπαλός, και ο μονος από τα αδέρφια του που δεν ήταν κάτασπρος.
Μεγαλώνοντας, ήταν πάντα το κουτάβι που δεν έπαιρνε πρωτοβουλία, αλλά θα προσπαθούσε να μιμηθεί τα υπόλοιπα κουτάβια. Αν οι φίλοι του έπαιζαν με κάποιο παιχνίδι, θα προσπαθούσε να παίξει και αυτός.
Αν οι φίλοι του έτρεχαν, θα έτρεχε και αυτός. Αν οι φίλοι του πήγαιναν σε ανθρώπους για χάδια, θα πήγαινε και αυτός, τελευταίος, με μια αθωότητά και με έναν δισταγμό που σε έκανε να θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά και να του πεις να μην αγχώνεται και να μην φοβάται, και πως όλα τα κάνει καλά και σωστά.
Αν τον αγγίξετε, θα πιάσετε το πιο ιδιαίτερο τρίχωμα που υπαρχει σε σκύλο (κατά την γνώμη μας!). Είναι πυκνό, σαν σγουρό, αν και δεν είναι μακρύ για να κάνει μπούκλες, με σκληρή τρίχα και πάρα πάρα πολύ πυκνό. ΠΑΡΑ πολύ πυκνό. Τα δάχτυλα δεν χωράνε να μπούνε μέσα και να φτάσουνε στο δέρμα.
Αυτό το τρίχωμα προβάτου σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του τον αθώο, τον κάνουν ιδιαίτερο
.
Ο Πούμπα είναι ένας σκύλος που θέλει να έχει αυτοπεποίθηση, αλλά δεν ξέρει πως. Ήταν υπερβολικά εξαρτημένος από τον αδερφό του όταν ήταν μωρό, και αργότερα άρχισε να προσκολλάται σε άλλα σκυλιά στο καταφύγιο.
Όταν είναι μόνος του δεν έχει αυτοπεποίθηση καθόλου, ενώ όταν υπάρχει κάποιο άλλο σκυλί στην βόλτα ή στον χώρο του, είναι αρκετά πιο ανοιχτός, και αυτό όμως στα πλαίσια του χαρακτήρα του.
Είναι ο σκύλος που θα θέλει χρόνο να ανοιχτεί και να αποκτήσει αυτοπεποίηθηση, ωστόσο θα είναι συνεργάσιμος, και ας είναι ντροπαλός.
Τον αγαπάμε πολύ. Ίσως γιατί είναι έτσι αθώος, ίσως γιατί είναι ο μόνος από όλα τα κουτάβια στης δράσης που θυμόμαστε λες και τον είχαμε αγκαλιά χθες, ίσως γιατί ποιος ξέρει, αδυναμίες είναι αυτές.
