Ήταν στο δημοτικό κυνοκομείο Σπάρτης μέσα σε ένα κουτί. Κοιτώντας από έξω, νομίζαμε πως το κουτί ήταν άδειο, και κάποια στιγμή ένα άσπρο κεφάλι κουνήθηκε.
Μπαίνοντας μέσα την επόμενη ημέρα, την βρήκαμε έτσι, μισή μέσα μισή έξω. Είχε φάει τα σύρματα και είχε βγάλει το κεφάλι της να αναπνεύσει. Ανοίγοντας την πόρτα του κουτιού από μπροστά διαπιστώσαμε πως το μήκος του ήταν το μισό από ότι φαινόταν. Το κουτί ήταν χωρισμένο στα δύο, ουσιαστικά δύο κουτιά σε ένα και η μικρή ήταν στριμωγμενη στο ένα από αυτά.
Έτσι λοιπόν "το σκυλί στο κουτί" το ονομάσαμε Πανδώρα. Και η Πανδώρα λοιπόν είναι μια απίστευτα γλυκιά, φιλική και κοινωνική σκυλίτσα. Τις ρπώτες ημέρες δεν μπορούσε να χορτάσει την ελευθερία της, και έτρεχε πάνω κάτω καταχαρούμενη. Είναι ένα σκυλί συνεργάσιμο και καλό, που όταν χαλαρώσει εντελώς, χύνεται στο πάτωμα και σε αφήνει να χαϊδεύεις την κοιλιά της με τις ώρες.
Είναι ένα ζώο που έχει πολλή όρεξη για ζώη. Έχει όρεξη να μάθει και να συνεργαστεί, να κάνει πράγματα και να αγαπήσει.
Για τους ανθρώπους που θα υιοθετούσαν ένα ηλικιωμένο σκυλί, η Πανδώρα είναι υπερβολικά ενεργητική, και για τους ανθρώπους που θα ήθελαν ένα σκυλί με ενέργεια η Πανδώρα είναι πολύ μεγάλη. Και έτσι, παγιδευμένη κάπου ανάμεσα στην ηλικία της και την προσωπικότητά της, περιμένει στο καταφύγιο την ευκαιρία να ζήσει όπως της αξίζει για την ηλικία της (ή πάρα την ηλικία της).
Έχει ενέργεια, πολλή όρεξη για ζωή, για βόλτες, για επικοινωνία, και είναι ταυτόχρονα ένα πολύ τρυφερό και γλυκό σκυλί.
