Η Πένυ έφτασε σε εμάς ουσιαστικά τυφλή, με το πύον να τρέχει από τις άπειρες πληγές στο σώμα και στα μάτια της, ανήμπορη και έτοιμη να παραιτηθεί. Ήταν από τις χειρότερες περιπτώσεις παθητικής κακοποίησης που έχουμε δει.
Ένα αυτοάνοσο νόσημα, για το οποίο δεν έκανε θεραπεία ποτέ, και το οποίο την έφτασε ένα βήμα πριν τον θάνατο (αυτοάνοση δερματοπάθεια του κοινού πέμφιγγα, επιπλεγμένη με πυώδη φλεγμονή).
Πλέον το κορίτσι μας έχει αναρρώσει, είναι χαρούμενη και υγιής. Είναι από τα πιο κοινωνικά και αξιαγάπητα σκυλιά μας, λατρεύει να επικοινωνεί και να έχει επαφή με ανθρώπους, και είναι έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι.
Το τρίχωμα που έχασε γύρω από τα μάτια της πιθανότατα δεν θα επανέλθει ποτέ, και αυτή η εμφάνιση την κάνει ακόμα πιο ξεχωριστή.
