Όταν την προσοχή της την τραβάει κάτι ενδιαφέρον που προσπαθεί να καταλάβει, τα αεροπλανικά αυτιά της γίνονται τεράστια και σαν σωστά ραντάρ προσπαθούν να πιάσουν ήχους και σήματα τα οποία ο εγκέφαλός της θα αποκωδικοποιήσει.
Όταν την πιάνει ντροπαλήτητα και όταν της μιάς γλυκά και με λίγη τρυφερή τσιρίδα - τόση ώστε να μην την τρομάξεις, τότε τα αυτιά της κατεβάινουν κάτω και προς τα πίσω, και το πρόσωπό της γίνεται υποτακτικό.
Η Πηνελόπη είναι απίστευτα χαριτωμένη και γλυκιά.
Ζούσε σε ένα χωράφι σε ένα χωριό που ήταν ιδιοκτησία ενός παππού, μαζι με ένα αρσενικό σκυλάκι, τον Απόλλωνα. Ο παππους μπήκε στο νοσοκομειο, και ένας εργάτης που δούλευε στο διπλανό χωράφι, άκουσε το κλάμα των σκυλιών και ειδοποίησε τους φιλόζωους της περιοχής.
Η Πηνελόπη έχει ζήσει αρκετά απομονωμένη, και παρόλο που ελάχιστα πράγματα έχει μάθει από όσα ξέρει συνήθως ένα σκύλος κατοικίδιο, έχει κάνει ,εγάλη πρόοδο. Όχι μόνο έμαθε να περπατάει με λουρί, αλλά παρόλο που δεν νιωθει τελείως άνετα ακόμα στην βόλτα, μυρίζρι και περπατάει και πάει και τουαλέτα στην βόκτα της.
Είναι λίγο διστακτική με ανθρώπους που δεν γνωρίζει και όταν βρίσκεται σε μέρη άγνωστα, όμως μαθαίνει και εξελίσσεται. Είναι πολύ γλυκιά, είναι έξυπνη, και θα μάθει τα πάντα γιατί μπορεί και της αξίζει το καλύτερο σπίτι.
